സിജിവിജയന്
തൈവെളിയില്
പള്ളിക്കൂടത്തിലേയ്ക്കോടുവാനന്
കയ്യില്ക്കുടയേന്തിനിന്നുവല്ലോ !
ചെനുചെനെപെയ്യുന്ന മഴയത്തുഞാനെന്റെ
കുടനീര്ത്തിമെല്ലെനടന്നപ്പഴോ,
പുറകിലായെന്നമ്മനിറചിരിപോലവെ
വഴിചൊല്ലിമെല്ലെയയച്ചുവല്ലോ.
വഴിയിലെചേമ്പിലനിറുകയില്ഞാന്
ചെറുകല്ലിന്തരികള്പെറുക്കിവെ
ഒഴുകുന്നവെള്ളത്തില്ചാഞ്ചാടിയോ
വഞ്ചിതന്പിന്നാലെപാഞ്ഞുഞാനും
“ഞാനും വരുന്നുണ്ട്, ഞാനും വരുന്നുണ്ട്
നില്ക്കുനീരഘുരാമഞാനുമുണ്ട്”.
സഹപാഠിവന്നെന്റെ തോളത്ത്കൈവെച്ച്
ഗൃഹപാഠമൊന്നുതായെന്നുചൊല്ലി.
വഴിയിലെക്കല്ലിന്റെനിറുകയില്
ഗൃഹപാഠബുക്ക്തുറന്നുകാട്ടി
പള്ളിക്കൂടത്തിലെമണിയടിയൊച്ചയാ
പുസ്തകക്കെട്ടുമെടുത്തുഞങ്ങള്
ഓടിക്കിതച്ചങ്ങുചാടിക്കരേറിപ്പോ
ഗുരുവരനെത്തുന്നതിന്മുന്പിലാ
അറിവിന്റെമായാപ്രപഞ്ചമെന്മുന്
ഗുരുനാഥന്മെല്ലെതുറന്നുകാട്ടി.
പെട്ടെന്നുവെള്ളിടിവെട്ടിയപോലെ
കരളൊന്നുമെല്ലെപിടഞ്ഞുവല്ലോ!
അച്ഛന്റെതേങ്ങലാണെന്നെനിക്കെന്
അറിയാതെയെങ്കിലുംതോന്നിയല്ലോ!
പളളിക്കൂടത്തിന്വരാന്തലെന്തിനോ
എന്നെവിളിക്കുവാനാളുവന്നു.
വീടിന്റെമുന്നിലായ്കൂടിന്നാളു
പിറുപിറുക്കിന്നതിനെന്തിനാണോ?
നദിയില്കുളിക്കുവാനിറങ്ങിയനേ
മണല്വാരിക്കുഴില്പുതഞ്ഞുവെന്
മാലോകര്നടുവിലായുറങ്ങിക്കിടക്
താരിതെന്നച്ചച്ഛന്തന്നെയെന്നോ!
കൂടിനിന്നാളുകള്തോളേറ്റിവന്നി
ചിതകൊളുത്തീടുനീയെന്നുചൊല്ലി.
കെട്ടിപ്പിടിച്ചെന്നെയുമ്മവെച്
കുട്ടനുവേണ്ടതുവാങ്ങിത്തന്നീടു
കുട്ടന്റെകൗചൂണ്ടികാഴ്ചകാട്ടീടു
കഥപറഞ്ഞീടുവാനാരുണ്ടിനി…
നദിയുടെമാറുപിളര്ന്നവര്ക്കറി
കുട്ടന്റെയച്ഛന്റെചക്കരയുമ്മകള്
“നന്നായ്പഠിച്ചുനീവലിയവനാകണം
ലോകമറിയിന്നരാജശില്പി.”
അച്ഛന്റെസ്വപ്നങ്ങളിതെല്ലാമൊരു
തച്ഛന്റെചിതയിലെരിഞ്ഞുപൊയി.
പഴന്തുണിക്കെട്ടുപോലുങ്ങിടുന്നെ
ശ്വാസമുണ്ടെന്നതോവലിയകാര്യം.
അഞ്ചുവയസിന്വിശപ്പിന്വിളിയെന്
പത്തുവയസ്സിന്റെഭാരമായി…
പുസ്തകക്കെട്ടെന്റെപിന്നിലുപേക്
അച്ഛന്റെസ്വപ്നവുംബാക്കിയായി.
ഒരുകുട്ടക്കല്ലെന്റെതലയിലേറ്റീ
അച്ഛന്റെതേങ്ങലുയര്ന്നുകേട്ടു!
ഇന്നെന്റെബാല്യമെന്ഭാരമാണെങ്കി
അഞ്ചുവയസ്സിന്റെരക്ഷകന്ഞാന്
തലയിലായ്ചിമ്മുന്നഭാരമെന്
നെഞ്ചിലെവാത്സല്യതേന്കുടമായിടു
സിജിവിജയന്
തൈവെളിയില്