യാമിനി ജേക്കബ്‌
എത്തിപ്പെടെരുതെയെന്ന്കൊതിക്കുന്ന ലക്ഷ്യങ്ങള്‍ക്കും,
തീര്‍ന്നു പോകാതിരുന്നെങ്കിലെന്ന്
കൊതിക്കുന്ന യാത്രകള്‍ക്കും,
ഒരു പോലെ പ്രിയപ്പെട്ട
ട്രാഫിക്‌ കുരുക്കുകള്‍-
അക്ഷമ, അസഹ്യത,ചീത്തവിളി,
കാതടപ്പിക്കുന്ന ഹോണ്‍,
എല്ലാത്തിന്റെയും മറുപുറം.
ആകസ്മികതകളുടെ മൊത്ത കച്ചവടമായ
ജീവിതം പോലെ-
പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഏതൊക്കെയോ
നാല്‍ക്കവലകളില്‍ ഇഴഞ്ഞിഴഞ്ഞു,
കുരുക്ക് കരുതിയിരിക്കുന്നിടങ്ങളില്‍
സാമാന്യത്തിലധികം വേഗതയില്‍
പറന്ന് പറന്നങ്ങനെ...
ഇരുട്ടിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍,
ബസിന്റെ മുന്‍ കണ്ണാടിയില്‍ കൂടി കാണുന്ന
വാഹനങ്ങളുടെ നീണ്ട നിര,
എന്റെ പഴഞ്ചന്‍ നഗരത്തിനും
മെട്രോ പരിവേഷം തരുന്നു-
വാഹന കമ്പനികളുടെ
പ്രദര്‍ശന പ്രദക്ഷിണം പോലെ,
കുട്ടികളുടെ അടുക്കും ചിട്ടയുമുള്ള
അസ്സെംബ്ലി ലൈന്‍ പോലെ.
സന്ധ്യ തട്ടി തൂവി തുടങ്ങുമ്പോള്‍,
ജനല്‍ കമ്പികളില്‍ തല ചേര്‍ത്തിരുന്നു
ഓര്‍മകളിലേക്ക് കുലം കുത്തിയൊഴുകാന്‍-
സ്വസ്ഥമായൊന്നു മയങ്ങാന്‍-
അള്ളിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന കൈയോട് ചേര്‍ന്ന്
കുറച്ചു നേരം കൂടിയായിരിക്കാന്‍-
പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയൊരു കഥ
മുഴുമിപ്പിക്കാന്‍-
പുതിയ കഥകളിലേക്ക്/കവിതകളിലേക്ക്‌
പാലമിടാന്‍-
തിരക്കധികം ഇല്ലാത്തൊരു ബസും
ജനല്‍ സീറ്റും
ട്രാഫിക്‌ കുരുക്കും.
