ഫിറോസ് കണ്ണൂർ
മലയാളത്തില്‍ ഞാനേറ്റവും കൂടുതല്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന സംവിധായകനാണ് രഞ്ജിത്ത് എന്ന മുന്‍വിധിയോട് കൂടെ തന്നെ റിവ്യൂ തുടങ്ങുന്നു..കുറേകാലമായി വ്യതസ്തതയുടെ പിറകിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന അപൂര്‍വ്വം ചില സംവിധായകരില്‍ ഒരാളാണ് രഞ്ജിത്ത്.. ആ രണ്ജിതില്‍ നിന്നും വീണ്ടും ഒരു വ്യത്യസ്തമായ സിനിമ, അതാണ് സ്പിരിറ്റ്. ഈ സിനിമയെ പ്രഞ്ചിയെട്ടനായോ തിരക്കഥയുമായോ ഒരിക്കലും താരതമ്യം ചെയ്യരുത്, കാരണം ഇത് രണ്ജിത്തില്‍ പിറന്ന തികച്ചും വേറിട്ടൊരു സിനിമയാണ്.
രഞ്ജിത്ത്‌മോഹന്‍ലാല്‍ എന്ന് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ നമ്മുടെ മുന്നിലേക്ക് വരുന്ന മുഖങ്ങള്‍ ഇന്ദുചൂഡനും ജഗന്നാഥനും ഒക്കെയാണ്. ആ ഗണത്തിലേക്ക് ഒരു കഥാപാത്രത്തെ രഞ്ജിത്ത് ഇവിടെ സംഭാവന ചെയ്യുന്നില്ല. പകരം പ്രാഞ്ചിയെട്ടനിലും തിരക്കഥയിലും രഞ്ജിത്ത് കാണിച്ച വ്യതസ്തത എന്ന തന്റേടം മോഹന്‍ലാല്‍ എന്ന വിസ്മയ നടനിലും കൊണ്ടു വന്നിരിക്കുന്നു.
ഒരുപക്ഷെ ഈ സിനിമയില്‍ നമുക്ക് ലാലേട്ടനെ കാണാന്‍ പറ്റില്ല, കണ്ടത് മുഴുവന്‍ രഘുനന്ദനെയാണ്, ഒരു മുഴുക്കുടിയനെ. കേരളത്തിന്റെ പല കോണുകളിലും നാം കാണുന്ന മുഴുക്കുടിയന്മാരില്‍ ഒരാള്‍, രഘുനന്ദന്‍. അയാളുടെ ജീവിതമാണ് ഈ കഥ.. അത് മാത്രം..(വേറൊരു കഥ ഇല്ല എന്ന് ചുരുക്കം..)
ആദ്യ പകുതി : മനോഹരം എന്ന് ഒറ്റവാക്കില്‍ പറയാം ആദ്യപകുതി. ലാലിസം തുളുമ്പുന്ന രഞ്ജിത്തിയന്‍ തമാശകളും, കിടിലന്‍, അല്ല കിക്കിടിലന്‍ ഡയലോഗ്കളും കൊണ്ട് സമ്പന്നം. ഡയലോഗുകള്‍ കൊണ്ടു എന്നും പ്രേക്ഷകരെ വിസ്മയിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള രഞ്ജിത്ത് ഈ സിനിമയിലും പതിവ് തെറ്റിച്ചില്ല.
രഞ്ജിത്ത്‌ലാല്‍ കൂട്ടുകെട്ടില്‍ പണ്ടുണ്ടായിരുന്ന ‘അടി’ ഈ സിനിമയിലും ഉണ്ട്, പക്ഷെ ഇത്തവണ വെള്ളമടിയാണെന്ന് മാത്രം. വെള്ളമടിക്കുന്ന സീന്‍ വരുമ്പോള്‍ സ്‌ക്രീനിന്റെ താഴെ സൈഡില്‍ ആയി ‘മദ്യപാനവും പുകവലിയും ആരോഗ്യത്തിന് ഹാനികരം’ എന്നെഴുതി കാണിക്കുന്നുണ്ട്. സിനിമയുടെ 90 ശതമാനവും ഈ ഡയലോഗ് മായാതെ മറയാതെ അവിടെ തന്നെ നില്‍പ്പുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ തന്നെ ഈ സിനിമയില്‍ വെള്ളമടി എത്രമാത്രം ഉണ്ട് എന്ന് ഊഹിക്കാം..
മദ്യത്തിനു അടിമയായ രഘുനന്ദന്‍ എന്നയാളുടെ ജീവിതമാണ് ഈ സിനിമ. മദ്യം മാന്യനായ ഒരാളെ പോലും എത്രമാത്രം നീചനാക്കുന്നു എന്ന് ആദ്യ പകുതിയില്‍ മനോഹരമായി വരച്ചു കാട്ടിയിരിക്കുന്നു..
ഇന്റര്‍വെല്‍ : ഇന്റര്‍വെല്‍ സമയത്ത് പിറകില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു പിള്ളേര് സെറ്റ് പറയുന്നത് കേട്ടു, ‘അളിയാ.. കണ്ടിട്ട് കൊതിയാവുന്നു.. നമുക്ക് പോയി അടിച്ചാലോ’ എന്ന്..
രണ്ടാം പകുതി : കഥ മാറി തുടങ്ങുകയായിരുന്നു രണ്ടാം പകുതി മുതല്‍. സമൂഹത്തില്‍ നിന്നും രഘുനന്ദന്‍ മനസിലാക്കി തുടങ്ങുന്നു അയാള്‍ ഒരു ‘മദ്യപാനി’ ആണെന്ന്.. അതയാളില്‍ അസ്വസ്ഥത നിറക്കുന്നു. അയാള്‍ മാറി തുടങ്ങുകയാണ്..കഥയും.. ബാക്കി സ്‌ക്രീനില്‍ കാണുക..
അവസാനം : ഇന്റര്‍വെല്‍ സമയത്ത് വെള്ളമടിക്കാന്‍ പോകാം എന്ന് പറഞ്ഞു പിള്ളേര് സെറ്റ് പടം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ പറയുന്നത് കേട്ടു,’വേണ്ടായിരുന്നു, ഈ പടത്തിനു വരേണ്ടായിരുന്നു’ എന്ന്. അല്ലാതെ ‘നന്നായി പടം,ഇനി വെള്ളമടിക്കില്ല’ എന്നല്ല. നമ്മള്‍ മലയാളികള്‍ അല്ലേലും അങ്ങനെയാണല്ലോ. തെറ്റുകള്‍ കാണുമ്പോള്‍ അതിനെതിരെ പ്രതികരിക്കാതെ കണ്ണടച്ച് നടക്കും, അതോടെ എല്ലായിടത് ഇരുട്ട്. ഒന്നും കാണേണ്ട. ഈ സിനിമ ഇറങ്ങിയാല്‍ കേരളം അങ്ങ് കേറി നന്നാവും എന്ന് കരുതിയ രഞ്ജിത്ത് ആരായി?
മോഹന്‍ലാല്‍ എന്ന നടനെ ഈ സിനിമയില്‍ കാണാന്‍ പറ്റില്ല. നടപ്പിലും എടുപ്പിലും കുടിപ്പിലും രഘുനന്ദന്‍ മാത്രമാണ്. അത്രയ്ക്ക് മനോഹരം..
പ്രത്യേകം എടുത്തു പറയേണ്ട വേറൊരു കാര്യം നന്ദുവിന്റെ വേഷമാണ്. ഇതുവരെ ചെയ്തതില്‍ ഏറ്റവും മനോഹരമായ വേഷം തന്നെയായിരുന്നു നന്ദുവിന് രഞ്ജിത്ത് കൊടുത്തത്. ശങ്കര്‍ രാമകൃഷ്ണനും മോശമാക്കിയില്ല എന്ന് പറയാം.
+Ves :
രഞ്ജിത്ത് എന്ന പ്രതിഭാസം
മോഹന്‍ലാല്‍ എന്ന വിസ്മയം
ഡയലോഗ്സ്
നന്ദു
ക്ലൈമാക്സ്‌ (സാദാ ക്ലൈമാക്സ്‌ ആണേല്‍ പോലും ഈ സിനമക്ക് ഇതിലും നല്ല വേറൊരു ക്ലൈമാക്സ്‌ അസാധ്യമായിരിക്കും..)
-Ves :
രണ്ടാം പകുതിയുടെ ആദ്യം അനുഭവപ്പെട്ട വലിവ്..
ശക്തമായ കഥയില്ലായ്മ..കുറെ സീനുകള്‍, ട്വിസ്റ്റുകള്‍ എന്തിനാണ് എന്ന് ഇപ്പോഴും വ്യക്തമല്ല..
പാട്ടുകള്‍ എല്ലാം ഒരേ ട്യൂണ്‍ , പക്ഷെ അര്‍ത്ഥവത്തായ വരികള്‍ ആയിരുന്നു..
തെറി കുറച്ചോവറായോ എന്നൊരു സംശയം..
എക്സ്ട്രാ ബോഗി : “കേരളത്തില്‍ ഒരു ബുദ്ധി ജീവിയും ഒരു വാതിലും ഇതുവരെ ചവിട്ടി തുറന്നിട്ടില്ല.. എന്താ കാരണം??? ”
“ആരോഗ്യമില്ല… അത് തന്നെ… ”
