ജയചന്ദ്രന് പൂക്കരത്തറ
9744283321
കടലിന്റെ
നടുക്കു ഞാന്
തുഴയും
വഞ്ചി
നിലവിട്ടു
പലവഴി കുതിക്കയായി
കടലേറ്റം
തുടങ്ങിയോ
കരുതിടേണം
ചെറുകാറ്റിന്നൊഴുക്കില്
നാം കടന്നു ചെന്നോ
വലയിട്ടു
പലമട്ടില്
കിനാക്കള്
കാണ്കേ
വലക്കണ്ണി
മുറിഞ്ഞപോലകന്നിടുന്നോ
കടലറ്റമറിയാതീ-
യൊഴുക്കുത്തിന്മേല്
മിഴിയറ്റമുറയ്ക്കാത്ത
തെളിവാനത്തില്
ചെറുകാറ്റിന്നനക്കങ്ങള്
വിതറി
നില്പൂ
ലവണത
നിറച്ചിടും കിനാക്കള്
മാത്രം
പലമട്ടില്
കുതിക്കുമീ
പെരുത്തയാനം
ഒതുക്കി
നിര്ത്തുവാന് വയ്യാ,
തുലഞ്ഞുപോയി
കയര്കെട്ടി
പലഭാര
മിറക്കി
നോക്കി
കടലാഴമൊഴുക്കുന്നു
കുതറിടുന്നു
വഞ്ചിയ്ക്കകം
തിരഞ്ഞു
ഞാനെടുത്തുകെട്ടി
പലവട്ടം
പ്രണയങ്ങള് ചൊരിഞ്ഞൊരാണി
പലരാത്രി
കടല്ക്കര
യകന്നു
നില്ക്കേ
ചെറുകൂര
കരയതില് തെളിഞ്ഞ നാളം
പ്രണയത്തിനതിതീവ്ര-
മുരച്ചു
നിന്ന
പഴയതാമെഴുത്താണി
തുരുമ്പെടുത്തോ?
എഴുത്താണിക്കഴുത്തില്
ഞാന്
കയറു
കെട്ടി
കടലാഴത്തുറപ്പിയ്ക്കാന്
ശ്രമിയ്ക്കയായി.
കടലറ്റം
തെളിയുന്നു
പ്രഭാതമായി
കടല്ക്കാറ്റു
നിലയ്ക്കുന്നു,
ഒഴുക്കകന്നു
തുഴയുമ്പോളതിവേഗം
കുതിയ്ക്കയല്ലേ
പ്രണയിനി,
നിനക്കു
ഞാന് മനസ്സു നല്കാം.