പിന്നോട്ടൊരു യാത്ര

മായഷാജി

കടന്നുപോം ദിനങ്ങൾ, ഋതുക്കൾ, വത്സരങ്ങൾ
ഒന്നുമേ ഞാനറിയുന്നില്ല, കാലം എന്നിൽ വരുത്തിയ മാറ്റങ്ങളും
അറിയാതെ നോക്കിയൊരാ കണ്ണാടിച്ചില്ലിൽ
തെളിഞ്ഞുകണ്ടൊരു രൂപം! അതു ഞാൻ തന്നെയോ?
അപ്പോൾ ഞാനറിഞ്ഞു, കാലം മാറിടുന്നു, ഞാനും
എനിക്കുചുറ്റുമുള്ളസർവ്വവും മാറിടുന്നു.
എങ്കിലും കൊതിക്കുന്നു മനമെപ്പോഴും
പിന്നിലേക്കോടീടുവാൻ.
തുള്ളിക്കളിച്ചിടും പൈയ്യിനെക്കണ്ട്‌
കൊതിപൂണ്ടങ്ങു നോക്കി നിൽക്കേ
മാറിടുന്നു ഞാനുമൊരു പൂത്തുമ്പികണക്കെ
ഇളവെളിയിലിൽ പാറിനടക്കുവാൻ ഈ മോഹനവാസന്തം നുകരുവാൻ.
കാർമുകിലിൻ കാന്തിയിൽ മയങ്ങുമൊരു മയിലായി പീലീവിടർത്തുവാൻ
ചാറ്റൽ മഴയിൽ നനഞ്ഞുകുളിരുമൊരു കൊച്ചുകുട്ടിയായ്‌
മുറ്റത്തൊരു കളിവള്ളമൊഴുക്കിടുവാൻ.
അക്ഷരവെളിച്ചം പകർന്നുതന്നൊരാ വിദ്യാലയമുറ്റത്തൊരു
കൊച്ചുകുട്ടിയായി പുത്തനൊരു സ്ലേറ്റുമായി ചെന്നിടുവാൻ.
ഇന്നും കൊതിയാണെനിക്കാ കളിമൺസ്ലേറ്റിൽ
കല്ലുപെൻസിൽ കൊണ്ടെഴുതിടുവാൻ
പിന്നെ, കോലുമഷിത്തണ്ടിനാൽ അതൊക്കെയും മായ്ക്കുവാൻ
കൈയ്യിൽ പടരും കരിനിറം കുഞ്ഞുടുപ്പിൽ തുടയ്ക്കുവാൻ
എന്നുമോർക്കുന്നു ഞാൻ, പിരിയില്ലൊരുനാളുമെന്ന്‌ ചൊല്ലി
ഒപ്പം നടന്നൊരു പ്രിയ കൂട്ടുകാരിയെ
കാലപ്രവാഹത്തിൻ നിലയില്ലാക്കയത്തിലെവിടെയോ
നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയി അവളും ഒരുനാൾ....
കിട്ടില്ലൊരു നിമിഷം പോലും എനിക്കാ കഴിഞ്ഞനാളുകൾ
ഒന്നുപോലും, എങ്കിലും വെറുതെ മോഹിക്കുകയാണ്‌ ഞാനിപ്പോഴും
പിന്നോട്ടൊരു യാത്ര .........