സലില മുല്ലൻ
ഇനിയുമെത്രനാള് പൊന്നിന്റെയും വെള്ളിയുടേയും
ദാസനായിക്കഴിയും?
സമുദ്രത്തെ നിനക്ക് ഒരു പാനപാത്രത്തില്
നിറയ്ക്കാന് കഴിയുമോ?
അത്യാഗ്രഹിയുടെ കണ്ണ്
ഒരിയ്ക്കലും തൃപ്തിയടയില്ല.
ചിപ്പി സംതൃപ്തനായാല് മാത്രമേ
അതില് മുത്തുനിറയൂ.
ഒരുവനിലെ അത്യാഗ്രഹങ്ങളുടെ
കുപ്പായം കീറിയെറിയും വരേയ്ക്കും
അവന് സ്നേഹിക്കപ്പെടാന് അയോഗ്യന് ..
അല്ലയോ പരിശുദ്ധപ്രണയമേ,
നീയാണ് ഞങ്ങളുടെ വൈദ്യന് .
ദുരഭിമാനത്തിനും, നാട്യങ്ങള്ക്കും
മറുമരുന്നും നീ.
നീ തന്നെ ഞങ്ങളുടെ പ്ലേറ്റോയും ഗാലനും.
അചഞ്ചലനായ പര്വതവും
പ്രണയത്താല് ആനന്ദനൃത്തമാടും!
സീനാമലയ്ക്ക് ജീവന്നല്കിയ സ്നേഹത്താലാണ്
മൂസാനബി ബോധരഹിതനായതും .
പ്രാണപ്രിയനില്നിന്നു
വേര്പെട്ടവന് മൂകനായ് മാറും.
എന്റെ അധരങ്ങളില് പ്രണയിയുടെ
ചുംബനം ലഭിച്ചാല് ഞാനുമൊരു
പുല്ലാങ്കുഴലായി മാറും .
വാക്കുകള്ക്ക് അര്ത്ഥവും ഗുണവും കിട്ടാന്
ആസ്വദിക്കുവാനുള്ള ഹൃദയം വേണം.
പ്രതിഛായ ഉണ്ടാവില്ലെങ്കില്
പിന്നെ കണ്ണാടിയെന്തിന്!
സ്നേഹത്തിന്റെ
ചെറുകാറ്റുപോലുമേശത്തതിനാല്
അത് പൊടിയാല് മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.