ഞരമ്പുകളായി,
ഓര്മ്മകളായി മറ്റൊരാളിലേയ്ക്ക്
പ്രവേശിക്കുകയാണ്.
ഇത്തിരിനേരത്തെ സൌഹൃദം,
നൊടിനേരം കൊണ്ട്
ആത്മാവിന്റെ ഭാഗമായ ബന്ധങ്ങള്,
പ്രണയങ്ങള്,ഒരേകാലത്തിന്റെ മാന്ത്രികത,
ഏതുമാന്ത്രിക വിരലുകളാണ്
ഈ കാലത്തില്തന്നെ നമ്മെഒന്നിപ്പിച്ചത്?
പരിചിത ബന്ധങ്ങള്ക്കിടയില് നാം
ഉറ്റവരായിപ്പിരിയുമ്പോള്
നമുക്കെത്ര ദുഃഖം
കാലങ്ങളായി നാം ഒന്നായിരുന്നെന്ന
ധാരണയില്
നാം ചിരകാലവ്യക്തികളാണെന്നു ധരിക്കുന്നു.
കാലം മാറുമ്പോള് നാം
വെറും പഴങ്കഥകള് മാത്രം.
നമ്മെക്കുറിച്ചുള്ള മറ്റുള്ളവരുടെ ഓര്മ്മകളും
വൃത്തിഹീനമായ പാത്രങ്ങള് പോലെ
എവിടെയോ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.