സോണി പുല്ലാട്
പുലരിമഞ്ഞിന്റെ
വഴിത്താരയിലൂടെ
അവർ നടന്നു.
ഓരോ ചവിട്ടടിയും
ജീവിതമാകുകയാണ്
ശലഭങ്ങൾക്ക് നിറക്കൂട്ടും
ആകാശങ്ങൾക്കും കാമവും
വൃക്ഷലതാതികൾക്ക് ധ്യാനവും
നൽകുന്ന
ജീവിതപ്പാതകൾ.
എല്ലാ നിറങ്ങളും
അവളിൽ കണ്ട്
അവളിൽ നിന്ന്
സ്വയം വേർപെടുത്താൻ
അവനു കഴിഞ്ഞില്ല.
പ്രണയം മഞ്ഞുപോലെ
സ്നിഗ്ദ്ധമാകുകയാണ്
എവിടേക്കെന്നറിയാതെ
ഒഴുകുമ്പോഴാണ്
ആ മഞ്ഞ്
മനസിനാകെ മത്തായിമാറുന്നത്
ഒരു ശബ്ദം,
അത് കേൾക്കാനായി
ഓരോ ഇലത്തുമ്പിലും
കാതോർത്തു
ജീവിതം വീണു കിട്ടിയ
നിമിഷമാണ്.
ആ നിമിഷം നിറയെ
പ്രണയം വിതറിയ
അവൾക്കായി ഒരു ധ്യാനം
ഇലകൾ പ്രാർത്ഥിക്കുകയാണ്
പകലിനും രാത്രിക്കും
പിടികൊടുക്കാത്ത
ഹരിതമഞ്ഞ്.
പ്രകാശത്തിന്റെയും നിഴലിന്റെയും
സംയോഗത്തിൽ പിറന്ന
ആഗ്നേയ, ആർദ്ര മൗനങ്ങൾ മതി.
ഓർമ്മകൾക്ക് പുണ്യം