ബോധോദയം

വി.ദത്തൻ 

വാക്കുകൾ

കൂർത്ത കുന്തങ്ങളാക്കി,

മൂർച്ചയേറുന്ന ബാണങ്ങളാക്കി,

തീ വമിപ്പിക്കും തോക്കുകളാക്കി,

എതിരാളിക്കു നേർ-

ക്കെന്നും പ്രയോഗിച്ചു രസിച്ചൂ ഞാൻ.

കണ്ണിനു കണ്ണും പല്ലിനു പല്ലും

പകരം കുത്തിയുടച്ചു-

മടിച്ചുപറിച്ചും

നീതി നടത്തി നടത്തിയൊടുക്കം

തെരുവിൽ വീണു പിടഞ്ഞു.

അംഗം തോറും മുറിവുകൾ പറ്റി

ചോരയൊലിച്ചു കിടക്കെ യറിഞ്ഞു:

വാക്കുകൾ

മധുരം കിനിയും

തേനും നെയ്യു,മിരുട്ടിനെ മാറ്റും

വെള്ളിവെളിച്ചവുമാക്കാമെന്ന്;

വീണ്ടുമറിഞ്ഞൂ

മനുഷ്യൻ അപ്പം കൊണ്ടു മാത്രമല്ല

വചനം കൊണ്ടും ജീവിക്കുന്നുവെന്നും

യാഗത്തിലല്ല കരുണയിലത്രേ

ദൈവം പ്രസാദിപ്പതെന്നും.

നവബോധത്തിൻ നക്ഷത്രങ്ങൾ

ഇങ്ങനെ മെല്ലെയുദിച്ചു തുടങ്ങേ

തീയുണ്ടകളൂം കുന്തവുമേറ്റുമരിച്ചു

ചിതയിൽ കത്തിയമർന്നുകഴിഞ്ഞേൻ.