ഞാന്‍ നിനക്കാരെന്ന്
തിരയുമ്പോഴാണ് ,
നിനക്കാരല്ലന്ന്
ഞാനറിയുന്നത് ..!!
നിനക്കാരെല്ലാമാണെന്നഹന്തയുടെ
കൊടി , പഴയൊരു പായ്കപ്പലിന്‍
മേല്‍കൂരയില്‍
പാറിച്ചാഘോഷിച്ചതെയുള്ളൂ ഞാന്‍ .
കൊടി മരത്തണലില്‍
പിച്ചകം നട്ടതും
പൂപ്പരത്തിയിലയില്‍
കഞ്ഞിയൂറ്റിയതും
ഉറുമ്പരിച്ചു കുറുകുറെ
തരിപ്പുണ്ടായതു -
മവിടെയെല്ലാം
ഉമ്മവെച്ചുമ്മവെച്ച്
മലര്‍ക്കേ പടര്‍ന്നു
കയറിയതും
എപ്പോഴെന്നെ
നിനക്കാരല്ലാതാക്കിയില്ലാ ..!!
അടുപ്പങ്ങള്‍ക്കകലം
കൂട്ടുമെന്ന് ഭയന്നിട്ടോ ,
അകലങ്ങള്‍ , വേദനയിറ്റുമ്പോള്‍
തീ കടയുന്നപോലൊരാളല്‍
അടുപ്പാകുമടുപ്പമെന്നോ ..!!
ഇല്ല, ഒരിക്കല്‍ പോലുമാ-
ഭിത്തിയിലിളക്കം
വരുത്തരുതെന്ന മറുപടിയില്‍ ,
കാലം വരച്ച മണ്‍ഭിത്തി
പോലെയായി ഞാന്‍ ..
വരരുതൊരിക്കലുമാ
പൂപ്പരത്തിച്ചില്ലയില്‍
പിച്ചകമണത്തില്‍
ഉറുമ്പായും തരിയായും
കുളിരായൊന്നുമൊരിക്കലും...!
കല്ലറയില്‍ പെട്ടുപോയ സൂര്യോദയം ..!
കാണേക്കാണേ മറഞ്ഞകന്ന യുഗാന്തരം..!
ഇരുള്‍കീറിയൊരിക്കലും
കിരണമേല്‍ക്കരുതെന്നില്‍ ,
ഞാന്‍ നിനക്കാരുമല്ലേ ...!!
