ഡോ. കെ. ജി. ബാലകൃഷ്ണന്‍
ഇരുള്‍ പ്രളയത്തില്‍ തോണി -
തുഴക്കാരന്‍ തുഴ എറിയുമ്പോള്‍
കാലത്തിന്റെ പരിഹാസം :
നിന്റെ വഴികാട്ടി ആര്‍ ?
ഓളം മുറിക്കുവാനാതെ,
ദിശ അറിയാ പരിഭ്രാന്തിയില്‍
അനക്കമറ്റ്‌,
തുഴ താളത്തിനു കാതോര്‍ക്കാതെ
തോണി.
ദിശ അറിയാ കണ്ണില്‍
തമോഗര്‍ത്തത്തിന്റെ ക്രൌര്യം;
വിശപ്പടങ്ങാതെ
ഖാണ്ഡവദഹനം.
തോണി,
തന്റേതു മാത്രമെന്ന്
അമരക്കാരന്റെ വീമ്പ്.
നിമിഷം,
ഊര്‍ജമായി ചമഞ്ഞു
തുഴയുന്തുന്നത്,
സ്വയം അലിഞ്ഞലിഞ്ഞു
ആനന്ദ തേന്‍ നുകരുന്നത്,
നേരത്തോണിയുടെ കുതിപ്പ്.
തോണി,
മറുകരെ എത്തിയാല്‍ ,
മരക്കുറ്റിയില്‍ കെട്ടി,
കടവിലെ ചായക്കടയിലേക്ക്
വേഷപ്പകര്‍ച്ച..
അവിടെ ഒരു പഴയ റാന്തല്‍
കെടാവിളക്കായുണ്ട്.
