പ്രിയ സയൂജ്
ഒരു നോവിന്റെ തീപ്പന്തമെറിഞ്ഞവള്‍
ദൈന്യമായെന്നോടു കൈനീട്ടവെ
കണ്ടു ഞാനവളുടെ വാടിയ കണ്‍കളില്‍
ചിതറിത്തെറിച്ചോരു ജീവിതം !
ഒരു വാക്കുമുരുവിടാതവള്‍ തന്റെ
ഉദരത്തില്‍ കൈചേര്‍ത്തു കെഞ്ചവേ
അവള്‍ക്കായി നീട്ടിയ ചില്ലറത്തുട്ടുകള്‍
എന്തിനോ വേണ്ടിയെന്‍ കരം പൊള്ളിച്ചു .
അവളുടെ വിശപ്പകറ്റാന്‍ നല്‍കി ഞാന്‍
നല്ലരിച്ചോറും ഏറെക്കറികളും
ആര്‍ത്തിയോടതു വാരിത്തിന്നുന്ന കാഴ്ച്ചയില്‍
നിര്‍വൃതി കൊള്ളുകയാണിന്നെന്‍ മാനസം !
ഏറിയാല്‍ പതിനാറു വയസേ വരൂയവ -
ളേറ്റുന്ന ദുരിതങ്ങളേറെയാണ്
ഏറെ മുഷിഞ്ഞൊരു കുപ്പായത്തില്‍ തന്റെ
ഏറുന്ന താരുണ്യം സൂക്ഷിക്കുന്നു .
കാലം ശരിയല്ല, അവളെപ്പൊതിയുവാന്‍
അമ്മതന്‍ വാത്സല്ല്യമില്ലയെന്നോ?
തെരുവിന്‍ അനാഥമാം ജീവിതം നല്‍കിയി -
ന്നെവിടെക്ക് മാഞ്ഞുപോയ്‌ ആയമ്മ ?
അബലയാമവളുടെ പൂവുടല്‍ കണ്ട -
ങ്ങെത്തിടാമധമരാം മനുഷ്യജന്മം
മകളേ, കരുതുക ആയുധമൊന്നു നീ
മാനം രക്ഷിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം !
തെല്ലൊന്നടങ്ങിയോ അവള്‍തന്‍ വിശപ്പ്‌ ?
ആ മിഴി നന്ദിയോടെന്‍ നേര്‍ക്ക്‌ നീളവേ,
നല്‍കി ഞാന്‍ നല്ലൊരു വസ്ത്രമവള്‍ക്കായി
നഗ്നത തെല്ലൊന്നു ചേലോടെ മൂടുവാന്‍ .
യാത്ര പറഞ്ഞവള്‍ നന്ദിയോടെ ,വിളര്‍ത്തയാ
കണ്‍കളില്‍ കണ്ടു ഞാന്‍ താരമൊന്ന്
വെയിലില്‍ പൊരിഞ്ഞ നിന്‍ ചൊടിയില്‍ വിരിഞ്ഞയാ
പുഞ്ചിരി കാണുവാനെത്ര ഹൃദ്യം!
അവള്‍ പോകും വഴിനീളെയേറെ നേരമെന്‍
മിഴിയും മൊഴികളും യാത്ര ചെയ്കെ,
നേര്‍ന്നു ഞാന്‍ മനസ്സാലവള്‍ക്കത്മാര്ഥമായ്
നന്മയും , നാളെതന്‍ സൌഭാഗ്യവും !
