സ്നേഹിതൻ അഭി
ആശയൊടുങ്ങിയ
ഗെര്‍ത്തങ്ങളില്‍
പിടയുന്ന ജീവനെ
കൊത്തിപ്പറക്കാന്‍
ചിറകടി ചെത്തുന്ന
നഗരക്കഴുകാ ..!
നിന്റെ ദൈവത്തെ
പ്രീതിപ്പെടുത്താന്‍
കൂര്‍ത്ത നഖങ്ങളാല്‍ നീ റാഞ്ചിയെടുത്ത
കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ നിലവിളി ..!
കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ
നീ ...! ക്രൗര വിരലാല്‍
മനസ്സിനെയും
മനസ്സാക്ഷിയും
വരിഞ്ഞു മുറുക്കി
നീ ഊറ്റി എടുത്ത
ജീവന്റെ പിടച്ചില്‍
അറിയുന്നില്ലേ
നീ..!
കൊക്ക് പിളര്‍ത്തി
നീ അറുത്തു മാറ്റിയ
ബന്ധങ്ങളുടെ ശിരസ്സില്‍
ഇനിയും ജീവന്‍
വെടിയാത്ത തുറിച്ച കണ്ണുകള്‍ ..!
കാണുന്നില്ലേ
നീ ...!
നിന്റെ നാവിന്‍ വാള്‍ -
മൂര്‍ച്ചയില്‍ നിന്നിറ്റു വീണതിളയ്ക്കുന്ന ജീവരക്തം
കരളിനെ വെന്തുലയ്ക്കും
ലാവയായ്‌
വഴികളില്‍ ഒഴുകുന്നു ...!
നീറ്റലറിയുന്നില്ലേ
നീ ..!
അന്ധകാരം വിളയുന്ന
താഴ്വാരങ്ങളില്‍
ചിറകു വിരിച്ചു പറന്ന്
ചതിയുടെ തിളങ്ങുന്ന
കണ്ണുകളാല്‍
ഇരയെത്തിരയുന്ന നീ ..!
കര്‍ണ്ണം തുളച്ചിറങ്ങും
തിരുത്തലില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥന
കേള്‍ക്കാതെ ..!
വന്യതയുടെ ആകാശത്ത്
എത്രനാള്‍ പറക്കും ..!
ഭീകരത കൂട് കൂട്ടിയഅസ്ഥികളുടെ കുന്നിന്‍
മുകളില്‍ ഏത്ര നാള്‍
ഒളിച്ചിരിക്കും..!
ഇരുളിനെ കീറി -
മുറിച്ചു പുതച്ചാലും
ആയിരം വത്സരം ദൂരെ
പറന്നാലും നിന്നെ ചുട്ടു കരിക്കാന്‍
കെല്‍പ്പുള്ള
എന്റെ നേരുകള്‍ തിരഞ്ഞെതും നിന്നെ .!
