ജവഹർ കെ.എഞ്ചിനീയർ
വളർച്ചയുടെ പടവുകൾ കയറുംതോറും അനുഭവങ്ങളുടെ ധാരാളിത്തംകൊൺ‍്‌ ചിന്തകളും, ചെയ്തികളും കൂടുതൽ യാന്ത്രികമാവുകയായിരുന്നു. ജോലിത്തിരക്കിന്റെ പിരിമുറുക്കം മുഖത്തെ ഭീകരമാക്കിയിട്ടു‍െൺന്ന്‌ ഓരോ തവണയും കണ്ണാടി ഓർമിപ്പിച്ചു. താഴത്തെ നില പണിതുകൊൺ‍ിരിക്കുമ്പോൾ തൊഴിലാളികളുടെ ചുമലിൽ കൈവച്ച്‌ അവരിൽ ഒരാളെപ്പോലെ നിന്ന്‌ അവരെ ചൂഷണം ചെയ്യുമ്പോൾ ആ മുഖങ്ങളിൽ കൺത്‌ സന്തോഷം മാത്രം.....ഇന്ന്‌ ഈ ഉയരങ്ങളിൽ നിന്ന്‌ നോക്കുമ്പോൾ താഴെ, അവരെല്ലാം എറുമ്പുകളെപ്പോലെ....
അവരുടെ മുഖത്തെന്ത്‌ ഭാവമായിരിക്കാം.....?തിരിച്ചറി
