ഡോ.കെ.ജി.ബാലകൃഷ്ണന്‍
വിസ്മയം വിതറുന്നു
നിമിഷം ചില നേരം
തസ്കരന്‍ കണക്കെയെന്‍
കീശ തപ്പുന്നു ഭോഷന്‍.
ആരു നീയാരായുന്നു
പിന്നെയും; നിരാലംബ-
മാര് നീ മറുചോദ്യം
വെറുതെ ചോതിക്കാം ഞാന്‍!
താരകമൊരായിരം,
നിയുതം ലവകല്പ-
കാരണ മറിയുവാന്‍
കാത്ത് നില്ക്കുന്നു ദുരെ.
നീരജം ശുഭ്രം നിത്യ-
നുതനം വിടരുവാന്‍
സരസാക്ഷനെ നോവാ-
യുണ്മയില്‍ സുക്ഷിക്കുന്നു.
അമ്മയായ് ക്ഷിതി, പൂജ്യ-
താതനായ്‌, ഊര്‍ജ്വസ്വലന്‍
സര്‍വരക്ഷ്കന്‍ ചിന്താ-
ബനധുരന്‍ ദിവാകരന്‍
അരികില്‍, എഴുപത്തി-
രണ്ട്‌ രാഗവും മൂളി,
മതിയിലളവെഴാ
ജന്യമേളനമാടി!
നിമിഷം കിരണമായ്,
അംശുമാലിയായ് വിണ്ണില്‍;
കവിയായ് കാലത്തേരില്‍;
മൊഴിയായ് മലര്‍ച്ചുണ്ടില്‍!
