പ്രിയമിത്രമേ
നീയെൻ ചുമടുതാങ്ങി
എൻ ചുമടെല്ലാം നിന്നിലിറക്കിവച്ചു
എൻ ഭാരം ചുമക്കുവാൻ പ്രാപ്തനായ് വന്ന നീ
തെല്ലൊന്നു ചുമലുകൾ താഴ്ത്തിടണം
നീളുന്ന പന്ഥാവിൽ നീയെനിക്കേകിയ
ശക്തമായ് പാകിയ ചുമടുതാങ്ങി
ദുഃഖഭാരമെല്ലാമിറക്കിവച്ചീടുവാൻ
ഉത്തമനായൊരു താങ്ങുകല്ലായ്
എന്നുമീയേകാന്ത വീഥിതന്നോരത്തു
എന്നുമെനിക്കൊരാശ്രയമായ്
കല്ലായിരുമ്പായി മാനുഷരൂപമായ്
നിൽക്കുമോ മഴയും വെയിലുമേറ്റു വാങ്ങി?
