ഇളംനോവുകൾ

ദിനകരൻ പി.പി

നേരം പുലരാറായെന്നു ചൊല്ലീടും പോ-

ലാർത്തു വിളിക്കും പറവകളേ,

നേരമൊരിത്തിരി വേണമെനിക്കെന്റെ-

യമ്മതൻ ചൂടിൽ മയങ്ങീടാനായ്.

എന്നും പുലർകാലേയമ്മയകലെയാ-

പാടവരമ്പത്തണഞ്ഞീടുന്നു.

ഇന്നുമതിനൊരു മാറ്റം വന്നീടാതെ-

യമ്മയകന്നെന്റെ ചാരേനിന്നും.

അച്ഛനുമമ്മയും പേറി ദുരിതങ്ങ-

ളന്നമെനിക്കായൊരുക്കീടുവാൻ.

അല്ലലില്ലാതെനിക്കേകിയവരന്നം

മിച്ചമായുള്ളതവർ ഭുജിച്ചു.

ബാലകനാമെനിക്കെങ്കിലുമമ്മതൻ

ചാരേ മയങ്ങാൻ കൊതിയേറുന്നു.

ജാലകവും തുറന്നിട്ടു ഞാനെന്നുടെ-

യമ്മയെ കാത്തുനിന്നീടുമെന്നും.

അന്തിയോളം തൊഴിൽ ചെയ്തു വിവശയാ-

യെന്നുടെ ചാരത്തണയുമമ്മ.

അമ്മതൻ പുഞ്ചിരി കാണുമ്പോളെന്നുടെ

കുഞ്ഞുമുഖവും വിടർന്നീടുന്നു.

അന്തിവെയിലാറും നേരത്തായെന്നച്ഛ-

നമ്പേ പരവശനായണയും.

അമ്മയേകീടും കടുംകാപ്പി മോന്തിയെൻ-

കൈയിലേകീടും പലഹാരങ്ങൾ.

എന്തേയെന്നച്ഛനുമമ്മയ്ക്കുമെന്നുടെ-

ചാരത്തിരിപ്പാനായാശയില്ലേ?

എന്നെപ്പുണർന്നേറെനേരം ശയിച്ചീടാ-

നെന്നുടെ മാതാവിനാശയില്ലേ?