അയ്യപ്പാഞ്ജലി

എസ്‌.രമേശൻ നായർ  നേരെയയ്യപ്പനെപ്പോയ്ത്തൊഴുതുവഴിമട- ങ്ങുന്ന നേരത്തു കൂടെ- പ്പോരും ചൈതന്യമേ നിൻ കതിരൊളികുളിർകോ- രുന്ന പമ്പയ്ക്കു മുമ്പിൽ ഓരോന്നോർമ്മിച്ചുനിന്നാലതുമതി, യവതാ- രത്തിനങ്ങേയ്ക്കു പണ്ടീ- ത്തീരം പൂമെത്തയായെന്നറിയുമോരറിവിൽ പ്പന്തളത്തൊട്ടിലാടും! നീയേ സന്താനഭാഗ്യത്തികവിനു മികവേ- കുന്ന കൈകാലിളക്കം; നീയേ വേദാന്തത്തത്ത്വച്ചെടിയുടെ കനി കൈ- തൊട്ട സൂര്യത്തിളക്കം മായാമോഹങ്ങളാർത്തിപ്പെടുമൊരു കലികാ- ലത്തു വില്ലേന്തി, യുന്നം- മായാതെയ്യും മഹത്വം, കരിമലയുടെ കൽ- ക്കണ്ടസങ്കൽപശിൽപം! കർപ്പൂരാഴിക്കുമെയ്യും കനലൊളിയടികു- പ്പൂന്ന ബിംബത്തിലാടി- ക്കൈവല്യം കൈവരിക്കും കവിതകളുരുകും നെയ്യുമർപ്പിച്ചുപോന്നാൽ നിൽപ്പില്ലാ പിന്നെ മണ്ണിൽ, കരുമന കരികൊ- ണ്ടെന്റെ ചിത്രം ചമയ്ക്കാൻ നിൽക്കില്ലാ, ഞാനുമയ്യപ്പനുമിനിയൊരുമെ- യ്യാണു, പൊയ്യാണു ലോകം! അയ്യപ്പാ നിന്മതംതാനൊരുമത,മതിലാർ- ക്കും മതംമാറ്റമില്ലാ- തോന്നിക്കാം, ഭക്തലക്ഷങ്ങളിലൊരുവരിലും ജാതിയില്ലാധിയില്ലാ; നന്മയ്ക്കായ്‌ കാട്ടുവേദക്കനൽവഴികളിൽ മു- ള്ളേറ്റു പൊള്ളേണ്ട നീയാ- മുണ്മയ്ക്കേയെൻ പ്രണാമം! ഹരിഹരസുത, നീ തന്നെയെന്നന്നഭാഗ്യം! പെയ്യുന്നു പന്തളത്തിൽപ്പെരുമഴയൊഴിവി- ല്ലാത്ത കാരുണ്യമേഘം; വൈക്കല്ലാ, നിങ്ങളും പോയ്ക്കുളിരുക, നികരി- ല്ലാത്ത കാന്താരതാരം മിന്നുന്നു ദൂരവാന, ത്തിരുമുടിയൊടുനീ- ങ്ങുന്നു മുക്കാല; മെല്ലാ- മയ്യപ്പാ! നിന്റെയന്തർഗ്ഗതഹിതമറിയും താരകബ്രഹ്മധർമ്മം! കണ്ണില്ലാ സാക്ഷിയില്ലാ, കപടതയുടലാർ- ന്നാധിയേറ്റുന്നു, നീളും- കയ്യില്ലാ കണ്ണുനീരും കദനവുമിവിടെ- ക്കാണുവാനാരുമില്ലാ. എന്നല്ലാ, നാൾക്കുനാളിൽച്ചതിയുടെയിരുൾമൂ- ടുന്ന ലോകത്തുദിക്കാൻ നിയ്യല്ലാതാര്‌? സൂര്യത്തിരുവടിയുടെ തേ- രാളിയാകട്ടെയോ ഞാൻ? ചിന്താധീനം മനസ്സിൽ തയിർകടയുക, വെ- ണ്ണയ്ക്കു ദണ്ഡം മറക്കാ- നെന്തായാലും തപിപ്പിച്ചുരുകിടുമളവിൽ ത്തന്നെ നെയ്യെന്നുറയ്ക്ക; സന്ധ്യാനാമപ്രകാശപ്പൊലിമയിലഹമാം നാളികേരത്തിലൂറ്റി- ക്കൊണ്ടേപോയിക്കൊടുത്താലുടനടിയഭിഷേ കം, നിനക്കാണു മോക്ഷം! എന്തെന്തെല്ലാം നിറയ്ക്കാമിരുമുടിയിതി,ലെ- ന്താകിലെ,ന്തൊക്കെയും നിൻ സന്താപക്കയ്പ്പുമാത്രം! കൊടുവിഷമമൃതാ- ക്കുന്നതയ്യമന്ത്രം; സ്വന്തം ചോരയ്ക്കുമില്ലാ മമത, യിതൊരുവ- ല്ലാത്ത പൊല്ലാത്ത കാലം അന്തിക്കൂട്ടൊന്നുമാത്രംമതി, യതു സുകൃതാ- രണ്യവാസന്റെ പാദം! വയ്യാതാകുന്ന നാളിൽത്തിരുവടി വഴികാ- ണിച്ചുതാങ്ങായിടേണം കയ്യാമത്തോടെയെത്തും മരണവുമൊരുക- യ്യാലൊഴിപ്പിച്ചിടേണം അയ്യാ! ഞാനെന്നുമെന്നും തവഗളമണിതൻ നാദമാകേണ, മോരോ മെയ്യുംനീ കണ്ടറിഞ്ഞെൻ കവിതകൾ പിഴതീർ- ത്തന്വയിച്ചും തരേണം!