രാധാമണി പരമേശ്വരൻ
-----------
നിമിഷനേരവും പിരിയുവാനാകാതെ
കഥയെത്ര ചൊല്ലി നാം ചേര്‍ന്നിരുന്നു
മനമെനിക്കേകി മടിയാതെ മടയില്‍ ഒരു
വാടാമലരായ്‌ നീ വിടര്‍ന്നു നിന്നു
ഒരു പൂവുo വിടരാത്ത വനികയില്‍
വിജനമായേകനായ് നില്പ്പൂ ഞാനും
തളരാതെ താങ്ങുo നിഴലായ് നീയെന്‍റെ-
യരുകില്‍ വരുന്നതായോര്‍ത്തുപോയ്
കണ്ടുതീരാത്ത സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
മാറിന്‍റെ മണിയറ തല്ലിപൊളിക്കുന്നു
പാതിരാവിന്‍റെ കൂരിരുള്‍ മൂടി ഞാന്‍
നീറിനില്ക്കുന്നൊരാത്മാവു മാത്രമായ്
ഒരു ചെറുനിശ്വാസമായ് ഞാന്‍ ഓമലേ
പടരട്ടെ മൂകമായ് നിന്നുടെ മേനിയില്‍
അലിവോടരൂപിയായ് ഈ പ്രതിബിംബം
ഗതികിട്ടാതലയുo പ്രേതമായ് പ്രിയതമേ
