ജീവിത രഹസ്യങ്ങൾ/ശ്രീ ശ്രീ രവിശങ്കർ

പരിഭാഷ

എസ്.സുജാതൻ

സൃഷ്ടിയുടെ ഗഹനതയിലേക്ക്‌ ആഴ്‌ന്നിറങ്ങുന്നതാണ്‌ ശാസ്ത്രം.  ഉണ്മയുടെ
പരമരഹസ്യങ്ങളിലേക്ക്‌ ആഴ്‌ന്നിറങ്ങുന്നതാണ്‌ ആദ്ധ്യാത്മികത?.
സാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ ഉദ്ദേശ്യം മനുഷ്യസമൂഹത്തിന്റെ സുഖവും
സ്വാസ്ഥ്യവുമായിരിക്കണം.  ആത്മീയ മൂല്യങ്ങൾ അവഗണിക്കപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ -
മാനുഷിക മൂല്യങ്ങൾ നിരസിക്കപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ സാങ്കേതിക വിദ്യ
സ്വാസ്ഥ്യത്തിനു പകരം ഭയവും നശീകരണവുമാണ്‌ കൊണ്ടുവരുന്നത്‌.
മാനുഷിക മൂല്യങ്ങൾ കൂടാതെയുള്ള സാങ്കേതിക വിദ്യ മൃതപ്രകൃതിയായി മാത്രമേ
കാണാൻ കഴിയുകയുള്ളൂ.  പ്രകൃതിദത്തമായ ജീവിതത്തിന്‌ ശാസ്ത്രം ഒരുൾക്കാഴ്ച
തരേണ്ടതുതന്നെയാണ്‌.  അത്‌ ആദ്ധ്യാത്മിക പ്രകൃതിയ്ക്ക്‌ ജീവൻ
കൊടുക്കുന്നതുമായിരിക്കണം. ഉദാഹരണത്തിന്‌, കുട്ടികളുടെ കണ്ണുകളിൽ,
മരിച്ചതായി ഈ പ്രകൃതിയിൽ ഒന്നുംതന്നെയില്ല.  അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ
മൃഗങ്ങൾക്കും വൃക്ഷങ്ങൾക്കും സൂര്യനും ചന്ദ്രനുമെല്ലാം ജീവനുണ്ട്‌. -
അവയ്ക്കെല്ലാം വികാരങ്ങളുണ്ട്‌, അനുഭൂതികളുമുണ്ട്‌.  എന്നാൽ അജ്ഞതയും
പിരിമുറുക്കവുമുള്ളവരുടെ കണ്ണുകളിൽ മനുഷ്യർ പോലും യന്ത്രങ്ങളായോ അഥവാ
വസ്തുക്കളായോ മാത്രമേ തോന്നുകയുള്ളൂ!

ആത്മീയതയില്ലാത്ത സാങ്കേതിക വിദ്യ വിനാശകരമാണ്‌.  ആത്മീയത എന്നാൽ
ബോധത്തിലെ സാങ്കേതിക വിദ്യയാണ്‌.  ഈ ലോകം മുഴുവൻ ബോധത്തിന്റെ ലീലയും
പ്രകാശിപ്പിക്കലുമാണ്‌.  ഒരാൾ ഈ സൃഷ്ടിയുടെ പ്രൗഢിയെക്കുറിച്ച്‌
വിസ്മയിക്കാതിരിക്കുന്നുവേങ്കിൽ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ഇനിയും
തുറന്നിട്ടില്ലെന്നർത്ഥം.

ഈ സൃഷ്ടിയിൽ പരമരഹസ്യമല്ലാത്തത്‌ എന്താണുള്ളതെന്ന്‌ എന്നോടു പറയൂ.  ജനനം
ഒരു രഹസ്യമാണ്‌.  മരണം ഒരു രഹസ്യമാണ്‌.  അപ്പോൾ ജീവിതം തീർച്ചയായും ഒരു
വലിയ രഹസ്യമാണ്‌.  ഈ ജീവിത രഹസ്യങ്ങളിലേക്ക്‌, സൃഷ്ടിയുടെ
രഹസ്യങ്ങളിലേക്ക്‌ നമ്മൾ ആഴ്‌ന്നിറങ്ങുന്നതാണ്‌ സമാധി.  നിങ്ങളുടെ അറിവും
വിശ്വാസവും ഒരു പ്രശ്നമേയല്ല.  ഈ സൃഷ്ടി അളന്നു നിർണ്ണയിക്കാൻ
സാധ്യമല്ലാത്ത രഹസ്യമാണ്‌.  അറിവുള്ള ഒരു മനുഷ്യൻ ഒരു രഹസ്യം
മറച്ചുവെയ്ക്കാൻ പ്രയാസപ്പെടില്ല.  എന്നാൽ അയാൾക്ക്‌ രഹസ്യം
വെളിവാക്കുവാൻ യത്നിക്കേണ്ടതുമില്ല.  ഉദാഹരണത്തിന്‌, നിങ്ങൾ
ആർത്തവത്തെക്കുറിച്ചും മരണത്തെക്കുറിച്ചും മറ്റും ഒരു അഞ്ചുവയസ്സുകാരനോടു
സംസാരിക്കാറില്ല.  എന്നാൽ അവർ വളർന്നു കഴിയുമ്പോൾ ഈ രഹസ്യങ്ങളുടെ
ഗോ‍ൂഢാർത്ഥത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സ്ഥിതി മാറുകയായി.  അത്‌ അവർക്കൊരു
സ്വാഭാവികമായൊരു അറിവായി മാറുന്നു.
അഞ്ചുതരം പവിത്രമായ രഹസ്യങ്ങൾ അതിസൂക്ഷ്മമായി മാലാഖമാരാൽ
സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.  അവ ഇതാണ്‌:
1. ജനനരഹസ്യം
ജനനം ഒരു രഹസ്യമാണ്‌.  എങ്ങനെയാണ്‌ ഒരു ആത്മാവ്‌ ഒരു ശരീരം
സ്വീകരിക്കുന്നത്‌.  ജന്മസ്ഥലം തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന മാനദണ്ഢം എന്താണ്‌.  ജനന
സമയം ഏതായിരിക്കണം.  ഏതുതരം ശരീരമായിരിക്കണം.  മാതാപിതാക്കൾ
ആരായിരിക്കണം.  തുടങ്ങിയവയെല്ലാം തന്നെ ഒരു രഹസ്യമാണ്‌.
2. മരണ രഹസ്യം
മരണം ഏറ്റവും സംരക്ഷിതമായ ഒരു രഹസ്യമാണ്‌.  മരണം എന്നും ഗഹന വിഷയമായ ഒരു
പരമരഹസ്യം തന്നെയാണ്‌.  ചേതന ശരീരത്തിൽനിന്നും പിരിഞ്ഞുമാറുന്ന
പ്രക്രിയയും ആ ചേതനയുടെ യാത്രയും ഒരു രഹസ്യമാണ്‌.
3. രാജ രഹസ്യം (ഭരണ രഹസ്യം)
പ്രകൃതിയിലുള്ളതെല്ലാം അതിന്റേതായ ധർമ്മങ്ങളിലൂടെ ചലിക്കുന്ന തത്ത്വവും
അതു നിലനിറുത്തിക്കൊണ്ട്‌ സൃഷ്ടി തുടരുന്നതും ഒരു രഹസ്യമാണ്‌.
4. പ്രകൃതി രഹസ്യം
പ്രകൃതി ഒരു നിഗൂഢതത്ത്വത്തിലാണ്‌ ചലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്‌.
പ്രകൃതിയെക്കുറിച്ച്‌ കൂടുതൽ നിങ്ങൾ അറിയാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ അതിന്റെ
നിഗോ‍ൂഢതയ്ക്ക്‌ കൂടുതൽ ആഴമുണ്ടാകുന്നു.  ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞൻ കൂടുതൽ അറിയാൻ
ശ്രമിക്കുന്തോറും ഇനിയും കൂടുതൽ കൂടുതൽ അറിയാനുള്ളതായി തോന്നും.
സൃഷ്ടിയുടെ കൂടുതൽ കാര്യങ്ങൾ ആഴത്തിൽ അറിയാനുള്ള മാർഗ്ഗം ശാസ്ത്രം
കാണിച്ചുതരുന്നു.  കണികകളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ്‌, ബ്ലാക്ക്‌
ഹോളിനെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ്‌, ശൂന്യാവസ്ഥ[ vaccum  stage )
യെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ്‌, തരംഗങ്ങളുടെ കർത്തവ്യത്തെ (wave function]
‍ക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ്‌ മുതലായവ പരമരഹസ്യങ്ങൾ മാത്രമാണ്‌.
5. മന്ത്രരഹസ്യം
മന്ത്രവും അതിന്റെ ശക്തിയും സ്വാധീനവും, എങ്ങനെ മന്ത്രം
പ്രവർത്തിക്കുന്നുവേന്നതും ഒരു പരമരഹസ്യമാണ്‌.  മന്ത്രങ്ങൾ ബോധത്തിന്റെ
ഒരു താളമാണ്‌; പ്രണോദനവുമാണ്‌ (impulse). അതുതന്നെ ഒരു രഹസ്യമാണ്‌.
സാധാരണയായി പാശ്ചാത്യരാജ്യങ്ങളിൽ പരമരഹസ്യമെന്നത്‌ നാണക്കേടും
അനാദരവുമാണ്‌.  എന്നാൽ കിഴക്കൻദേശങ്ങളിൽ ഇത്‌ ആദരപൂർവ്വം പ്രത്യേകം
പരിഗണിക്കുന്ന ഒരു രഹസ്യമാണ്‌.  സൃഷ്ടിയുടെ രഹസ്യം വളരെ ആഴത്തിൽ
മാത്രമാണ്‌.  ഈ പരമരഹസ്യങ്ങളിൽ സാന്ദ്രമാക്കപ്പെടുന്നതാണ്‌ ഭക്തി.
സൃഷ്ടിയുടെ ഗഹനതയിലേക്ക്‌ ആഴ്‌ന്നിറങ്ങുന്നതാണ്‌ ശാസ്ത്രം.  നമ്മുടെ
ഉണ്മയുടെ (self) ആഴത്തിലേക്ക്‌ പോകുന്നതാണ്‌ ആദ്ധ്യാത്മികത.  രണ്ടും ഒരേ
നാണയത്തിന്റെ ഇരുവശങ്ങളാണ്‌.  ശാസ്ത്രമോ ആദ്ധ്യാത്മികതയോ ഏതെങ്കിലും
ഒന്നെങ്കിലും നിങ്ങളിൽ അത്ഭുതവും ഭക്തിയും സൃഷ്ടിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ
അതിനർത്ഥം നിങ്ങൾ അഗാധമായ സുഷുപ്തിയിലാണ്‌ എന്നാണ്‌.
എപ്പോഴെങ്കിലും ഒരു പ്രതിരൂപം, സ്ഥലം, സമയം, വ്യക്തി, പ്രവൃത്തി ഇവയെ
പരിപാവനമായി കരുതുന്നുവേങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ വിഘടിക്കാതെ ഒരുമിച്ചു
നിൽക്കുന്നുവേന്നർത്ഥം.  ഇല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ ജാഗരൂകതയിലല്ലാതെ
ആലസ്യത്തിലേക്ക്‌ വഴുതിപ്പോകുകയായി.  ഒരു കർമ്മം ആവർത്തിച്ച്‌
ചെയ്യുമ്പോൾ അതിന്റെ പരിപാവനത നഷ്ടപ്പെടുന്നത്‌ എന്തുകൊണ്ടാണ്‌?  ഇത്‌
സംഭവിക്കുന്നത്‌ നിങ്ങളുടെ ഓർമ്മശക്തി നിങ്ങളുടെ ബോധത്തേക്കാൾ
പ്രബലമാകുമ്പോഴാണ്‌.  അങ്ങനെ നിങ്ങളുടെ സംവേദനക്ഷമത നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ഉദാഹരണത്തിന്‌, ബനാറസിൽ (വാരണാസി) ജീവിക്കുന്ന ആൾക്കാർക്ക്‌ അതൊരു
പരിപാവനമായ സ്ഥലമായി തോന്നാറില്ല.  അതിനാൽ ഈ ക്ഷണത്തിൽ ജീവിക്കുമ്പോഴും
സാധന ചെയ്യുമ്പോഴും പരിപാവനത്വം നമ്മുടെ കർമ്മങ്ങളിൽ
സംരക്ഷിക്കപ്പെടുകയായി.

നാം വിശ്രാന്തിയിലും സുഖം കണ്ടെത്തുന്നു, പ്രവൃത്തിയിലും സുഖം
കണ്ടെത്തുന്നു.  എന്നാൽ പ്രവൃത്തിയിലെ സുഖം ക്ഷണികവും, ശാരീരിക - മാനസിക
ക്ഷീണത്തിന്‌ കാരണവുമാകുന്നു.  അതേസമയം വിശ്രാന്തിയിലെ സുഖത്തിലൂടെ നാം
മഹാമനസ്കരും ഊർജ്ജസ്വലരുമാകുകയാണ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌.  അതിനാൽ ഒരാൾ
സമാധിയിലുടെ അഥവാ വിശ്രാന്തിയിലൂടെ സുഖം നുകരുന്നതുമായി
താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ പ്രവൃത്തിയിലെ സുഖം നിസ്സാരമാണ്‌.  അഗാധമായ
വിശ്രമം ലഭിക്കാൻ ഒരാൾ പ്രവൃത്തിയിലായിരിക്കുകയും വേണം.
പ്രവൃത്തിയുടേയും വിശ്രാന്തിയുടേയും ശരിയായ സന്തുലിതാവസ്ഥ
അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്‌.