ആർ ശ്രീലതാ വർമ്മ
ഭാവനയുടെ വേറിട്ട വഴികള്‍
കവിതയുമായി ചേര്‍ന്ന് ഏറ്റവുമധികം വ്യവഹരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള പദം ഭാവന എന്നതാകാനേ തരമുള്ളൂ..നിര്‍വചനങ്ങളുടെ സഹായമില്ലാതെ ഏതൊരു സാധാരണ വ്യക്തിക്കും വിശദമാകുന്നിടത്തോളം ആത്മസ്ഫുടത ഈ പദത്തിനുണ്ട്.കണ്മുന്നില്‍ ഇല്ലാത്ത ഒന്നിനെ മന:ചക്ഷുസ്സില്‍ കാണാന്‍ കഴിവ് നല്‍കുന്ന സര്‍ഗവ്യാപാരമാണ് അത്.പക്ഷേ വെറും ഭാവനയുടെ മാത്രം പിന്ബലാത്താല്‍ കലാസൃഷ്ടികള്‍ക്ക്‌ ഒരുമ്പെടാം എന്ന സാഹസചിന്ത ഏതെങ്കിലും കാലത്ത് ആരെങ്കിലും പുലര്‍ത്തിയിരിക്കാന്‍ ഇടയില്ല.അനുഭവം,വികാരം,വീക്ഷണം,
യുക്തി,ആവിഷ്കാരം (മാധ്യമത്തിന്റെ തരഭേടങ്ങളെയാണ് ആവിഷ്കാരത്തിലൂടെ വിവക്ഷിക്കുന്നത്)ഇവയെ എല്ലാം കലാസൃഷ്ടിക്ക് ഉപയുക്തമായ രീതിയില്‍ എകീഭവിപ്പിക്കുകയും കലാരൂപമായി പരിവര്‍ത്തിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ഭാവന യഥാര്‍ഥത്തില്‍ നിര്‍വഹിക്കുന്നത്. അപ്പോള്‍ അനുഭവവും യുക്തിയും മാധ്യമത്തിന്മേലുള്ള അധീശത്വവും കൂടാതെ ഭാവന മാത്രം കൈമുതലായുള്ള ഒരാള്‍ക്ക്‌ ഒരിക്കലും കലാകാരനായി ഉയരുക സാധ്യമല്ല എന്ന് വ്യക്തം.സാര്‍വകാലിക പ്രസക്തിയുള്ള ഒരു സങ്കല്പനമാണിത്.മുന്‍കാല കവികള്‍/എഴുത്തുകാര്‍ ഭാവനയുടെ ഉത്തുംഗ ശിഖരങ്ങളില്‍ വിഹരിച്ചിരുന്നു എന്നും ഇന്നുള്ളവര്‍ക്ക് അതിന് കഴിയുന്നില്ല എന്നും മറ്റും ഖേദിക്കുന്നത് വെറുതെയാണ്.ഭാവനയുടെ തരഭേദം കൊണ്ടാണല്ലോ കവികളിലും തര-തമ ഭേദങ്ങളുണ്ടാകുന്നത്.കാളിടാസഭാ
ജീവിതമെഴുത്തും അനുഭവക്കുറിപ്പുകളും യാത്രാക്കുറിപ്പുകളും ഉറപ്പുള്ള ഇടങ്ങള്‍ നേടിയെടുത്തത് ഭാവനയുടെ ഒഴിവുകളിലല്ല.യഥാര്‍ത്ഥം,കപടം തുടങ്ങിയവയെക്കുറിച്ച് ആപേക്ഷികമായ ശരികള്‍ മാത്രം അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന പരിതോവസ്ഥകളില്‍,യാഥാര്‍ത്ഥ്യം(
ഡിജിറ്റല്‍ സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ അഭൂതപൂര്‍വമായ മുന്നേറ്റങ്ങള്‍ സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഇക്കാലത്ത് എഴുത്ത്/വായന തുടങ്ങിയവ നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികളെ നിസ്സാരമായി തള്ളിക്കളയാനാവില്ല.റിമോട്ട് കണ്ട്രോളര്‍ വഴി ഇഷ്ടമുള്ള ചാനലുകളില്‍ ഇഷ്ടമുള്ള കാഴ്ചകള്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കാന്‍ കഴിയുമ്പോള്‍,മൗസിന്റെ ഒരേ ഒരു ക്ലിക്കില്‍ അറിവിന്റെയും ആഹ്ലാദത്തിന്റെയും അതിരുകളില്ലാത്ത ലോകത്തിലേക്ക് നിഷ്പ്രയാസം കടന്നുചെല്ലാന്‍ സാധിക്കുമ്പോള്‍ കലാസ്വാദന രീതികളിലും സ്വാഭാവികമായി ചില ഭേദങ്ങള്‍ വന്നുകൂടുന്നു.തന്റെ കൃതി നിതാന്ത ശ്രദ്ധയോടെ (ആദ്യന്തം) വായിക്കപ്പെടണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന എഴുത്തുകാരന്‍ മേല്‍പ്പറഞ്ഞ വിനിമയോപാധികളുമായി മത്സരിക്കാന്‍ സ്വയം സന്നദ്ധനാകണം.അതിനായി അയാള്‍ പ്രഥമമായും പ്രധാനമായും ചെയ്യേണ്ടത് സ്വന്തം ഭാവനയെ പുതുക്കിപ്പണിയുക എന്നതാണ്.തന്റെ കൃതിയില്‍ വായനക്കാരന്റെ ശ്രദ്ധയെ കൊളുത്തിയിടാന്‍ വേണ്ട ആവിഷ്കാരതന്ത്രങ്ങളും ഭാഷാരീതിയും യുക്തിവിചാരവും അവിടെ അയാള്‍ സ്വീകരിച്ചേ മതിയാകൂ.
മാറിയ ചുറ്റുപാടുകളില്‍ കവിതയുടെ/കലയുടെ സ്ഥാനം എന്ത് എന്നതിനെക്കുറിച്ച് ശക്തമായ വിചാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിട്ടില്ല.സാങ്കേതികവിദ്
യുക്തി,ആവിഷ്കാരം (മാധ്യമത്തിന്റെ തരഭേടങ്ങളെയാണ് ആവിഷ്കാരത്തിലൂടെ വിവക്ഷിക്കുന്നത്)ഇവയെ എല്ലാം കലാസൃഷ്ടിക്ക് ഉപയുക്തമായ രീതിയില്‍ എകീഭവിപ്പിക്കുകയും കലാരൂപമായി പരിവര്‍ത്തിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ഭാവന യഥാര്‍ഥത്തില്‍ നിര്‍വഹിക്കുന്നത്. അപ്പോള്‍ അനുഭവവും യുക്തിയും മാധ്യമത്തിന്മേലുള്ള അധീശത്വവും കൂടാതെ ഭാവന മാത്രം കൈമുതലായുള്ള ഒരാള്‍ക്ക്‌ ഒരിക്കലും കലാകാരനായി ഉയരുക സാധ്യമല്ല എന്ന് വ്യക്തം.സാര്‍വകാലിക പ്രസക്തിയുള്ള ഒരു സങ്കല്പനമാണിത്.മുന്‍കാല കവികള്‍/എഴുത്തുകാര്‍ ഭാവനയുടെ ഉത്തുംഗ ശിഖരങ്ങളില്‍ വിഹരിച്ചിരുന്നു എന്നും ഇന്നുള്ളവര്‍ക്ക് അതിന് കഴിയുന്നില്ല എന്നും മറ്റും ഖേദിക്കുന്നത് വെറുതെയാണ്.ഭാവനയുടെ തരഭേദം കൊണ്ടാണല്ലോ കവികളിലും തര-തമ ഭേദങ്ങളുണ്ടാകുന്നത്.കാളിടാസഭാ
ജീവിതമെഴുത്തും അനുഭവക്കുറിപ്പുകളും യാത്രാക്കുറിപ്പുകളും ഉറപ്പുള്ള ഇടങ്ങള്‍ നേടിയെടുത്തത് ഭാവനയുടെ ഒഴിവുകളിലല്ല.യഥാര്‍ത്ഥം,കപടം തുടങ്ങിയവയെക്കുറിച്ച് ആപേക്ഷികമായ ശരികള്‍ മാത്രം അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന പരിതോവസ്ഥകളില്‍,യാഥാര്‍ത്ഥ്യം(
ഡിജിറ്റല്‍ സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ അഭൂതപൂര്‍വമായ മുന്നേറ്റങ്ങള്‍ സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഇക്കാലത്ത് എഴുത്ത്/വായന തുടങ്ങിയവ നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികളെ നിസ്സാരമായി തള്ളിക്കളയാനാവില്ല.റിമോട്ട് കണ്ട്രോളര്‍ വഴി ഇഷ്ടമുള്ള ചാനലുകളില്‍ ഇഷ്ടമുള്ള കാഴ്ചകള്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കാന്‍ കഴിയുമ്പോള്‍,മൗസിന്റെ ഒരേ ഒരു ക്ലിക്കില്‍ അറിവിന്റെയും ആഹ്ലാദത്തിന്റെയും അതിരുകളില്ലാത്ത ലോകത്തിലേക്ക് നിഷ്പ്രയാസം കടന്നുചെല്ലാന്‍ സാധിക്കുമ്പോള്‍ കലാസ്വാദന രീതികളിലും സ്വാഭാവികമായി ചില ഭേദങ്ങള്‍ വന്നുകൂടുന്നു.തന്റെ കൃതി നിതാന്ത ശ്രദ്ധയോടെ (ആദ്യന്തം) വായിക്കപ്പെടണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന എഴുത്തുകാരന്‍ മേല്‍പ്പറഞ്ഞ വിനിമയോപാധികളുമായി മത്സരിക്കാന്‍ സ്വയം സന്നദ്ധനാകണം.അതിനായി അയാള്‍ പ്രഥമമായും പ്രധാനമായും ചെയ്യേണ്ടത് സ്വന്തം ഭാവനയെ പുതുക്കിപ്പണിയുക എന്നതാണ്.തന്റെ കൃതിയില്‍ വായനക്കാരന്റെ ശ്രദ്ധയെ കൊളുത്തിയിടാന്‍ വേണ്ട ആവിഷ്കാരതന്ത്രങ്ങളും ഭാഷാരീതിയും യുക്തിവിചാരവും അവിടെ അയാള്‍ സ്വീകരിച്ചേ മതിയാകൂ.
മാറിയ ചുറ്റുപാടുകളില്‍ കവിതയുടെ/കലയുടെ സ്ഥാനം എന്ത് എന്നതിനെക്കുറിച്ച് ശക്തമായ വിചാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിട്ടില്ല.സാങ്കേതികവിദ്
