രഞ്ജിത്ത് പായിത്തറ
ഋഷികേശ്,
12/07/2011
പ്രിയ സുഹൃത്തേ,
താങ്കള്ക്കും കുടുംബത്തിനും സുഖം എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു. താങ്കള്ക്കു ഞാന് ഈ കത്തെഴുതുന്നത് ഋഷികേശില് നിന്നാണ് , ഈ മാസം 21 നു ഞാന് ഗുരുജിയില് നിന്നും ദീക്ഷ സ്വീകരിക്കുകയാണ്. അവസാനം നമ്മള് കണ്ടപ്പോള് താങ്കള് എന്നോടു ചോദിച്ചിരുന്നല്ലോ എന്തുകൊണ്ട്
ഞാന് ഈ വഴി തെരെഞ്ഞെടുത്തു എന്ന്? പിന്നീടൊരിക്കല് പറയാം എന്ന് ഞാന് വാക്കു തന്നിരുന്നു.ദീക്ഷ സ്വീകരിക്കുന്നതിനു മുന്പ് ആ വാക്ക് പാലിക്കേണ്ടതുണ്ട്
താങ്കളെ പോലെ തന്നെ ദുബായില് ജീവിതം ആരംഭിച്ച ഒരാളാണ് ഞാന് എന്ന് താങ്കള്ക്കു അറിയാമല്ലോ. ഇനീ എന്റെ ജീവിത കഥ ഞാന് ഇവിടെ കുറിക്കുന്നു. ഇതു വായിച്ചു ഇത് സത്യമോ?,സംഭവിച്ചതോ? എന്നു ചോദിക്കരുത്.അത് പറയാന് എനിക്കാവില്ല. താങ്കള്ക്കിത് വിശ്വസിക്കാം !! വിശ്വസിക്കാതിരിക്കാം !!! വേറെ ഒന്നും ഈ കുറിപ്പിനെ കുറിച്ചു എനിക്കു പറയാനില്ല..
“ഹിമാലയം” ഈ ലോകത്തെ ഏററവും നിഗൂഡമായ പ്രദേശം ,അവിടെ ജീവിക്കുന്നവരും ,ജീവിച്ചിരുന്നവരും ഏറെ കുറെ നിഗൂഢ വ്യക്തികളും ആണ് .
ബിരുദ പഠനത്തിനു ശേഷം സന്യാസി ആകാന് വീടു വിട്ടിറങ്ങി ഋഷികേശിലെ ബാബ കാലേ കമ്പിളിവാലേയുടെ ആശ്രമത്തില് എത്ത്യപ്പോള് മുതല് ഞാന് അനുഭവിച്ചു പോരുന്ന ആ നിഗൂഡതയുടെഅനുഭൂതി വാക്കുകള് കൊണ്ട് വരച്ചു കാട്ടാന് പറ്റില്ല തന്നെ.
“ഈ ജന്മത്തില് നിനക്കു സന്യാസ യോഗം ഉണ്ടെങ്കിലും നീ വരാനുള്ള സമയം ഇതല്ല,” എന്നു പറഞ്ഞു,ജ്യോതിഷത്തിന്റെ ബാല പാഠങ്ങള് പറഞ്ഞു തന്ന ആ ആശ്രമത്തിലെ “ബാബ” എന്നു എല്ലാവരുംവിളിക്കുന്ന വെളുത്ത മുടിയും താടിയും ഉള്ള ഋഷിവരൃന് പിന്നീടുളള യാത്രകളിലെന്നോ എന്റെഗുരുനാഥന് ആയി മാറി . പിന്നീടുളള ജീവിത യാത്രയില് എല്ലാം മാര്ഗദര്ശശി അദ്ദേഹം ആയിരുന്നു.
ഇനി കാര്യത്തിലേക്കു കടക്കാം.
ദുബായില് എത്തിയ കാലം. ആദ്യമായി കിട്ടിയ ജോലി സെയില്സില് തന്നെ.വലിയ ഗ്രൂപ്പ് ,കുറെ ഏറെസ്റ്റാഫ്,നോര്ത്ത് ഇന്ത്യന് സ്റ്റാഫ്ഫും അറബികളും കൂടുതലുള്ള കമ്പനി.പക്ഷേ…
ജോലി സുഖകരം ആയിരുന്നില്ല ,എക്സ്പീരിയന്സ് ഉള്ള ഒരു കൂട്ടം എക്സിക്യൂട്ടീവ്സ്നൊപ്പം പിടിച്ച് നില്ക്കാന് ഈ പാവം പാലക്കാടുകാരന് വല്ലാതെ പണിപ്പെട്ടു. കൂട്ടത്തില് ശക്തമായ പാരകളും, ഇംഗ്ലിഷ്കാരന് മാനേജര് ചീത്ത വിളിക്കാത്ത ദിവസങ്ങള് ഇല്ല എന്ന അവസ്ഥ .സഹായിക്കാന് ആരുംഇല്ല ,ഡ്രൈവിങ് ലൈസന്സില്ലാത്തതിനാല് കമ്പനി കാര് ഉപയോഗിക്കാന് ആവില്ല..ഡ്രൈവിങ് ടെസ്റ്റ് തുടര്ച്ച ആയി പൊട്ടി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എപ്പോഴും മീറ്റിങ്സ്നു പോകാന് കമ്പനി ഡ്രൈവറെ കിട്ടില്ല ,പിന്നെ ബസ്,ടാക്സി ഇവ ആശ്രയം .വല്ലാതെ മനസ്സ് മടുത്ത സമയം.
സെയില്സ് കോര്ഡിനേറ്റര് ഒരു ഒരു നോര്തത് ഇന്ത്യന് ലേഡി,അവര്ക്ക് എന്നെ കാണുന്നതെചതുര്ത്ഥി , ഏതെങ്കിലും സെയില്സ് കോള് വന്നാല് തന്നെ അവര് വേറെ ആളുടെ നമ്പര് കൊടുക്കും.
ഒരു ദിവസം അവര് ജോലി മാറുന്നു എന്നു കേട്ടു . അത്രയും സമാധാനം ,പിന്നെ ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞു
പുതിയ സെയില്സ് കോര്ഡിനേറ്റര് ചാര്ജ് എടുത്തു.സുന്ദരിയായ ഒരു കുട്ടി ,നോര്ത്ത് ഇന്ത്യന് തന്നെ,’ സ്വപ്നമിശ്ര’ എന്നാണ് അവളുടെ പേര്. മാനേജര് എല്ലാവരെയും പരിചയപ്പെടുത്തി .ഏതു മിശ്ര ആയാലുംകൊള്ളാം നമുക്ക് ഒരു ഗുണവും ഉണ്ടാകില്ല എന്നു മനസ്സില് കരുതി,ഏതായാലുംകാണാന് കൊള്ളാം,സ്വപ്ന ചാര്ജ് എടുത്ത രണ്ടാം ദിവസം ,പതിവുപോലെ എനിക്ക് ഡ്രൈവിങ് ടെസ്റ്റ്.പഞ്ച്ചെയ്തു കഴിഞ്ഞു മാനേജരോടു വിവരം പറഞ്ഞു.
വെള്ളക്കാരന്റെ മുഖത്തോരു പുച്ഛ ചിരി “ ഈ പ്രവിശ്യമെങ്കിലും പാസ്സാകുമോ? എന്നൊരു ചോദ്യം .മറുപടിഒന്നും പറയാതെ പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോള് പുറകില് നിന്നോരു കിളി നാദം. സ്വപ്ന ആണ്
.” നല്ലൊരു കാര്യത്തിന് പോകുമ്പോള് പിന് വിളി വിളിക്കാതെ പെണ്ണേ ” എന്നു മനസ്സില് പറഞ്ഞു പക്ഷെപുറമെ ചിരിച്ചു.”ഇന്നു ഡ്രൈവിങ് ടെസ്റ്റാ അല്ലേ? “ ചോദ്യം. (സംഭാഷണങള് ഒക്കെഹിന്ദിയില് ആണേ…)”വന്നു കയറി രണ്ടു ദിനം പോലും ആയില്ല , അപ്പോളേക്കും ഇവള് ഇതുംഅറിഞ്ഞോ?” എന്നു ഓര്ത്തു,പക്ഷെ ചിരി വിടാതെ പറഞ്ഞു “ അതേ”. “ഈ പ്രവിശ്യം തീര്ച്ച ആയുംകിട്ടും.ബെസ്റ്റ് ഓഫ് ലക്ക്” “പിന്നെ നിന്റെ അപ്പന് അല്ലേ ടെസ്റ്റ്നു വരുന്ന പോലീസ്കാരന്” !!!എന്നു മനസ്സില്ഓര്ത്തു എന്നിട്ട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് “താങ്ക്സ്” പറഞ്ഞു.ഒന്നുമില്ലേലും ആദ്യമായിട്ടു ഒരു നല്ല വാക്ക്കേട്ടതല്ലേ.”’സ്വീറ്റ്സ് വാങ്ങി വരണം കേട്ടോ “ അടുത്ത ഡയലോഗ്” ഇവള് ഊതുകയാണോ? സ്വീറ്റ്സ്അല്ല നിനക്കു ഞാന് എലി വിഷം വാങ്ങി വരാം എന്നു വീണ്ടും മനസ്സില് പറഞ്ഞു.
ടെസ്റ്റിനു പതിവുപോലെ തടിയന് അറബി പോലീസ് തന്നെ .ഹൊ !!ഇയാക്കൊക്കെ ഒരു പനി പോലുംവരില്ലേ? എല്ലാ ആഴ്ച്ചയും കെട്ടി എടുത്തോളും.പക്ഷെ, ലോകത്തിലെ പുതിയ ഒരു അത്ഭുതം കണ്ടു…അറബിക്കൊരു ചിരി …അയാള്ക്ക് പല്ല് ഉണ്ടെന്ന് മനസിലായി.ടെസ്റ്റ് കഴിഞ്ഞു പതിവ് പോലെതോറ്റത്തിന്റെ പേപ്പര് വാങാന് നിന്നു. ബാക്കി എല്ലാവര്ക്കും പേപ്പര് കിട്ടി ,എനിക്ക് പേപ്പര് ഇല്ല,പോലീസ്കാരന്റ്റെ പുറകെ ചെന്നു “പേപ്പര് കിട്ടിയില്ല എന്നു പറഞ്ഞപ്പോള് വീണ്ടും ആ ചിരി .” നീ പാസ്സായി,ഇനി പോയി ലൈസന്സ് വാങ്ങുക”.
സ്വീറ്റ്സ് വാങ്ങി ഓഫീസില് തിരിച്ചെത്തി.എല്ലാവര്ക്കും കൊടുത്തു സ്പെഷ്യല് ആയി സ്വപ്നക്കും.”ഞാന്പറഞ്ഞില്ലേ ഇന്നു കിട്ടും എന്ന്?” പിന്നെ അവളു പതുക്കെ പറഞ്ഞു “ആ പോലീസ് എന്റെ അപ്പന് ഒന്നുംഅല്ല കെട്ടോ” ഞാനൊന്നു ഞെട്ടി ,ആത്മഗതം ഉറക്കെ ആയി പോയൊ ?
പിറ്റേ ആഴ്ച്ച തന്നെ കമ്പനി കാര്എത്തി ,പെട്ടെന്നു തന്നെ സെയില്സ് ഒക്കെ മെച്ചപ്പെട്ടു തുടങ്ങി.സത്യത്തില് സ്വപ്നയുടെ സഹായം ആയിരുന്നു കാരണം ,എല്ലാ ക്ലൈയന്റ്സിനും അവള് എന്റെനമ്പര് കൊടുക്കുമായിരിന്നു. കൂടാതെ അവള് എനിക്കു വേണ്ടി ടെലി സെയില്സ് കൂടി ചെയ്യാന് തുടങ്ങി .അതുവഴി ഒരു വലിയ കോണ്ട്രാക്റ്റ് ശരി ആയി .പിന്നെ കുറെ സ്ഥിരം ക്ലൈയന്റ്സ്. ഇപ്പോ മാനേജര് ചീത്തവിളിക്കാറില്ല ,ഓഫീസില് ചെറിയ റെസ്പെക്റ്റ് ഒക്കെ കിട്ടി തുടങ്ങി . പക്ഷെ അസൂയക്കാര് കൂടി വന്നു . കൂട്ടത്തില് പാരകളും…….
ഒരു ദിവസം ഒരു L.C പേപ്പര് കാണാതെ പോയി.
ഫൈനാന്സ് മാനേജറെ ഏല്പ്പിക്കേണ്ടപേപ്പര് മിസ്സായാല് വലിയ പ്രശ്നം, .ആരോ മനപൂര്വം അടിച്ചു മാറ്റിയതാ എന്നു തീര്ച്ച .പക്ഷേ തെളിവൊന്നുംഇല്ല. 2 ദിവസത്തിനുള്ളില് പേപ്പര് കണ്ടു പിടിച്ച് കൊടുക്കണം എന്നു അന്ത്യ ശാസനം കിട്ടി . വല്ലാതെവിഷമിച്ച ആ സമയത്ത് ആശ്വാസം ആയി വന്നതും സ്വപ്ന ആയിരുന്നു . സാരമില്ലഎന്നും 2ദിവസത്തിന്നുള്ളില് നമുക്ക് പേപ്പര് കണ്ടു പിടിക്കാം എന്നും അവളു പറഞ്ഞു
അത്ഭുത്ം എന്നു തന്നെ പറയാം പിറേറ ദിവസം ഫൈനാന്സ് മാനേജരുടെ നേരിട്ടുള്ള വിളിവന്നുപേപ്പ ര് അദേഹത്തിന്റെ ടേബിളില് നിന്നു കിട്ടി അത്രേ ,മാന്യനായ ആ ഇംഗ്ലിഷുകാരന് സോറിയും പറഞ്ഞു.ഫോണ് വന്നതിന്നു പിന്നാലേ സ്വപ്ന അടുത്തു വന്നു ചോദിച്ചു “പ്രോബ്ലം സോള്വ് ആയി അല്ലേ?”ഇതൊക്കെ അപ്പ അപ്പോ എങിനെ ഇവള് അറിയുന്നു എന്നായിരുന്നു എന്റെ സംശയം .
പിന്നെ പിന്നെ ഞങള് തമ്മില് ഒരു നല്ല സുഹൃത് ബന്ധം ഉണ്ടായി .ആഴ്ച അവസാനങ്ങളില് മിക്കവാറും ഞങള് ഒരുമിച്ച് പാര്ക്കിലോ മറ്റോ സംസാരിച്ചിരിക്കുക പതിവായി .പക്ഷേ സ്വപ്ന അവളുടെ വീട്ടുകാരെ കുറിച്ചോ വീടിനെ കുറിച്ചോ കാര്യം ആയി ഒന്നും പറഞിരുന്നില്ല മറിച്ച് എന്റെ വീട്ടുകാര്യം ആണ് ചോദിക്കുക .പക്ഷേ അവളുടെ ഫാമിലിയും കുറെ ബന്ധുക്കളും ദുബായില് ഉണ്ട് എന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു.
അതിനിടയില് എനിക്കു നാട്ടിലെ പഴയ ഒരു ബാങ്ക് ലോണ് ക്ലോസ് ചെയ്യാന് കുറെ ക്യാഷ് ആവശൃം വന്നു അന്പതിനായിരം ദിര്ഹം വേണമായിരുന്നു.അല്ലെങ്കില് ജപ്തി വരും എന്ന സ്ഥിതി .ഇത്രയും ക്യാഷ് പെട്ടെന്നു അറേഞ്ച് ചെയ്യുക ഏറെ കുറെ അസാധ്യം ആയിരുന്നു.പകുതി എങ്കിലും അടക്കാ ന് കഴിഞാ ല് ജപ്തി തല്കാലം ഒഴിവാക്കാം.ഓഫീസില് അടുപ്പമുള്ള ഒന്നു രണ്ടു പേരോട് ഞാന് ഇക്കാര്യം പറഞ്ഞു എന്നാല് സ്വപ്നയോട് എന്തോ പറയാന് തോന്നിയില്ല.അടുത്ത ദിവസം ഓഫീസില് വച്ച് സ്വപ്ന എന്നോടു ചോദിച്ചു “ നമ്മള് നല്ല ഫ്രെന്ഡ്സ് അല്ലേ ? എന്നിട്ട് ഒരു ആവിശ്യം വന്നപ്പോള് എന്നോടു എന്താ പറയാതിരുന്നത്?”കാശിന്റെ കാര്യം ആണ് എന്നു മനസ്സിലായി .ഞാന് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
സ്വപ്ന ബാഗില് നിന്നും ഒരു കവര് എടുത്തു എന്റെ കയ്യില് തന്നു . 500 ദീര്ഹത്തിന്റ്റെ ഒരു കെട്ടായിരുന്നു അത് .50000 ദിര്ഹം.ഞാന് അമ്പരന്നു പോയി ,അവള് പറഞ്ഞു” ഇന്നു തന്നെ നാട്ടിലേക്കു അയക്കൂ “ പേടിക്കേണ്ട കടമാണ് ചേട്ടന്റെ കയ്യില് നിന്നും വാങ്ങിയതാ , സെയില്സ് കമ്മിഷ ന് വരുമ്പോള് തിരിച്ചു കൊടുത്താല് മതി.”പക്ഷേ രണ്ടു മാസത്തിനു ശേഷ്ം ഞാന് പകുതി പണം തിരിച്ചു കൊടുത്തു ,പക്ഷേ സ്വപ്ന അത് വാങ്ങിയില്ല .ഇപ്പോ വേണ്ട എന്നും ആവശ്യം എല്ലാം കഴിഞ്ഞു പിന്നീടു തന്നാല് മതി എന്നാണ് അവള് പറഞ്ഞത്.
ഇപ്രകാരം എന്റെ എല്ലാ പ്രശ്നങളിലും അറിഞ്ഞു സഹായിക്കുന്ന ഒരു പെണ്കുട്ടിയോട് ആര്ക്കും തോന്നാവുന്ന പോലെ ഒരു പ്രണയം എനിക്കും തോന്നി എന്നതാണ് സത്യം.അത് ഒരിക്കല് സ്വപ്നയോട് തുറന്നു പറയുകയും ചെയ്തു.ഇപ്പോ അതേ പറ്റി ആലോചിക്കാനുള്ള മാനസിക അവസ്ഥ അല്ല എന്നും ജൂലായ് വരെ ,6 മാസം ഒന്നു വെയിറ്റ് ചെയ്യണം എന്നും സ്വപ്ന പറഞ്ഞു. ഞാന് സമ്മതിക്കുകയും,അത് പ്രകാരം ഞങള് വീണ്ടും നല്ല സുഹൃത്തുകള് ആയി തുടരുകയും ചെയ്തു.
ഇതിനിടയില് ജൂണ് മാസത്തില് സഹോദരിയുടെ കല്യാണത്തിന് അത്യാവശ്യം ആയി എനിക്ക് നാട്ടില് പോകണ്ടി വന്നു .യാത്ര ആക്കാന് സ്വപ്ന എയര്പോര്ട്ടില് വന്നിരുന്നു.വിവാഹ സമ്മാനം എന്നു പറഞ്ഞു തന്നത് 10 പവനോളം വരുന്ന ഒരു നെക്ലെസ് ആയിരുന്നു.വേണ്ട എന്ന് ഒരുപാട് പറഞ്ഞു എങ്കിലും അവള് സമ്മതിച്ചില്ല.തിരിച്ചു വരുമ്പോള് എന്റെ മറുപടി ഞാന് പ്രതീഷിക്കും…. എന്നു പറഞ്ഞാണ് ,സ്വപ്നയോട് യാത്ര പറഞ്ഞത് …എയര്പോര്ട്ട്ന്റ്റെ അവസാന ഭാഗത്ത് വെച്ച് ഒന്നു തിരിഞു നോക്കിയപ്പോള് എന്നെ തന്നെ നോക്കി നില്ക്കുന്ന സ്വപ്നയെ ഞാന് കണ്ടു. ….
അനിയത്തിയുടെ കല്യാണത്തിരക്കിനിടയില് ദുബായിലേക്ക് വിളിക്കാന് കഴിഞതും ഇല്ല. തിരക്കോഴിഞശേഷം സ്വപ്നയെ വിളിക്കാന് ശ്രമിച്ചപ്പോളൊക്കെ നമ്പര് നിലവില് ഇല്ല . എന്ന മറുപടി ആണ് കിട്ടിയത്.പിന്നീട് ഓഫീസില് വിളിച്ചപ്പോള് ആണ് ,ഞാന് പോന്നതിന്റെ പിറ്റേ ദിവസം സ്വപ്ന ജോലി വിട്ടു എന്നും നാട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു പോയി എന്നും അറിഞ്ഞത്.ദുബായില് എത്തിയ ശേഷം സ്വപ്ന യുടെ വിവരത്തിനായി ഒരുപാട് അലഞ്ഞു പക്ഷേ ഒരു വിവരവും കിട്ടിയില്ല.ഫാദര് സ്പോണ്സെര്ഷിപ് ആയതിനാല് കമ്പനി വിസയും ആയിരുന്നില്ല.
പിന്നീടൊരിക്കലും സ്വപ്നയുടെ ഒരു ഫോണ് പോലും എനിക്കു വന്നില്ല.എന്തു കൊണ്ട് സ്വപ്ന അങ്ങിനെ ചെയ്തു എന്നത് ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ഒരു കടംകഥ ആയി അവശേഷിച്ചു.
അങ്ങിനെ സ്വപ്ന മിശ്ര എന്ന സുന്ദരി അത്ഭുതം മാത്രം സമ്മാനിച്ച , ഒരു നീറുന്ന, സുഖമുള്ള ഓര്മയായി മാറി.അവള് തന്ന പണം പോലും തിരിച്ചു കൊടുക്കാന് കഴിഞില്ല ,അതു ചോദിച്ചു ആരും വന്നും ഇല്ല.
ഈ വിവരണത്തില് എന്താ ഇത്ര വിശേഷം എന്നാകും താങ്കള് ഇപ്പോള് വിചാരിക്കുന്നത്…..ശരി ബാക്കി കൂടി കേള്ക്കുക!!!!!!
സ്വപ്ന മനസ്സില് ഒരു അസ്വസ്ഥത ആയി പടര്ന്നു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു,.അത് ജോലിയെ തന്നെ ബാധിക്കും എന്ന അവസ്ഥയില് , അവസാനം ഒരു എമര്ജന്സി ലീവില് ഗുരുജിയെ കാണാന് ഋഷികേശിലേക്കു പോകുവാന് ഞാന് തീരുമാനിച്ചു .ആശ്രമത്തില് എത്തി അന്നു രാത്രി തന്നെ ഗുരുജിയോടു സ്വപ്നയെ കുറിച്ചു പറഞ്ഞു. എല്ലാം കേട്ട ശേഷം അല്പ നേരം നിശബ്ദ്തനായി മിഴികള് പൂട്ടി ഇരുന്ന ശേഷം അദ്ദേഹം എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു .എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു “ നീ അവസാനം ഇവിടെ വന്നത് ഓര്മ്മയുണ്ടോ?അന്ന് നിനക്കു ഉപദേശിച്ച മന്ത്രം ഓര്മയുണ്ടോ? ഞാന് അതു ഓര്ത്തു….
വിദേശ വാസത്തിനു പുറപ്പെടും മുന്പുള്ള അവസാന ഋഷികേശ് സന്ദര്ശനം ഡെല്ഹിയില് ബിരുദസര്ട്ടിഫിക്കറ്റ് സാഷ്യപ്പെടുത്താന് പോയ ഒരു യാത്രയില് ആയിരുന്നു.വിദേശവാസത്തിന് പോകുന്ന എനിക്കു അന്ന് ഗുരുജി ഒരു മന്ത്രം ഉപദേശിച്ചിരുന്നു.
“കിന്നരി സാധന” എന്ന മന്ത്ര ഉപദേശം ആണ് ഗുരുജി അന്നു നല്കിയത്
ഇനി “കിന്നരി സാധന” എന്താന്നു പറയാം , യക്ഷി,അപ്സര.,കിന്നരി. ഇവരൊക്കെ ഒരേ കൂട്ടരാണ്.ഡമ്മി ഗോഡ്എന്നൊക്കെ പറയാം .ദേവ ഗണമല്ല പക്ഷെ മനുഷ്യരും അല്ല.പ്രപഞ്ചത്തില് ഇതിനിടയില്എവിടയോആണ് ഇവരുടെ സ്ഥാനം. കിന്നരരും ഗന്ധര്വന്മാരെ പോലെ ഗായകര് തന്നെ.(“കിന്നര വീണ” എന്നു ചിലപ്പോള് കേട്ടിട്ടുണ്ടാകും). പക്ഷെ പകുതി മനുഷ്യനും പകുതി പക്ഷിയും,,. പകുതി മനുഷ്യനും കുതിരയും എന്നൊക്കെ മിത്തുകള് .കിന്നരി എന്നാല് സൌന്ദരൃത്തിന്റെയും പ്രേമത്തിന്റ്റെയും പര്യായം അത്രെ. ചിറകുള്ള ( അല്ലെങ്കില് പകുതി പക്ഷി രൂപത്തില് ഉള്ള) സുന്ദരിയായ സ്ത്രീ എന്നു പൊതുവില് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.
ഇവരുടെ രാജ്യം ഹിമാലയത്തിന്റെ കിഴക്കു ഭാഗത്താണത്രെ. ഹിമാലയത്തിലെ” പൂക്കളുടെ താഴ്വരയും” (valley of flowers) ഇവരുടെ വിഹാര കേന്ദ്രമാണ്. ഹിമാലയ താഴ്വാര ഗ്രാമങ്ങളിലെ ആട്ടിടയരും മറ്റും ഇവരെ നേരില് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. നാഗ സന്യാസിമാരും മറ്റു യോഗിശ്വരന്മാരും ഇവരും ആയി നിത്യ സമ്പര്ക്കംപുലര്ത്തുന്നവരാണ്. ഹിമാലയത്തിലെ ഇത്തരം ഒരുപാട് അതിമാനുഷ്യരും ആയിഗുരുജിക്കും ബന്ധമുണ്ടെന്നാണ് ആശ്രമവാസികള് വിശ്വസിക്കുന്നത്.
ഇപ്രകാരം ഉള്ള കിന്നരിയെ ധ്യാനിച്ചുവരുത്തി അഭീഷ്ട സിദ്ധി വരുത്തുന്നതാണ്.“കിന്നരി സാധന” .
സാമ്പത്തിക ലാഭം ,ശത്രു ദോഷം ,എന്നു വേണ്ട സാധകന്റെ ജീവിതത്തിലെ എതൊരു കാര്യത്തിനും കിന്നരികൂടെ നില്ക്കും അത്രെ.ഒറ്റക്കു വേറെ ഒരു രാജ്യത്തേക്ക് ജോലി തേടി പോകുന്ന എനിക്ക് കൂട്ടായി ഒരു കിന്നരിഇരിക്കട്ടെ എന്നു ഞാനും കരുതി.
യാത്ര അല്പം വൈകിയതിനാല് കിന്നരി സാധന വീട്ടില് വെച്ചു തന്നെ തുടങ്ങി .എല്ലാ ദിവസവും രാത്രി 10008വട്ടം മന്ത്രം ഉരുവിട്ടു ,ഗുരുജി തന്ന തകിടില് അര്ച്ചന നട്ത്തി പക്ഷെ കിന്നരി മാത്രം വന്നില്ല.അതു വെറുതെആണെന്ന് തോന്നി .ഗുരുജിയോട് അല്പം നീരസം തോന്നുകയും ചെയ്തു എന്നതാണു സത്യം. പക്ഷേ 41 ദിവസംകഴിഞ്ഞപ്പോള് വിസ വന്നു ,പിന്നെ ഒക്കെ മറന്നു, മണല് നഗരം ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗം ആയി.
ഇതിപ്പോള്പറയുന്നതു എന്തിനാ എന്നായി എന്റെ സംശയം. വീണ്ടും ഗുരുജി ചിരിച്ചു “നീ ആ മന്ത്രം സാധന ചെയ്തു അല്ലേ?” “ശരിയാ ഗുരുജി , പക്ഷേ…… ഫലം ഉണ്ടായില്ല “ ആര് പറഞ്ഞു ?” “41 ദിവസം നീ പൂര്ണ്ണ സാധന ചെയ്തു, നിനക്കു മന്ത്ര സിദ്ധിയും കൈവന്നു, പക്ഷെ വെറുതെ പ്രയോഗിക്കാനല്ല ആ മന്ത്രം തന്നത് . അന്യദേശത്തു സഹായം ഇല്ലാതെ വരുമ്പോള് നിനക്കു രക്ഷക്കായി വരാനായിട്ടാ, അറിയുമോ ?നിനക്കു സഹായം അത്യാവശ്യം ആയി വന്ന സമയത്ത് വിളിക്കാതെ തന്നെ വന്നു കിന്നരി അതു നിര്വഹിച്ചു .പക്ഷേ നിനക്കതു തിരിച്ചറിയാന്കഴിയാതെ പോയത് ,പൂര്ണ്ണ വിശ്വാസം ഇല്ലാതെ സാധന ചെയ്തതു കൊണ്ടാകാം.എതായാലും സ്വപ്ന ആയി വന്നത് പ്രിയ വല്ലഭ എന്ന കിന്നരി ആണ്”.
എനിക്കു വിശ്വാസം വന്നില്ല ,ഇത്ര കാലം എന്നോടോത്ത് സംസാരിച്ചും, ചിരിച്ചും ,എപ്പോളും സഹായിച്ചും കഴിഞ്ഞിരുന്ന സ്വപ്ന ഒരു കിന്നരിയോ !!!?
“നിനക്കു വിശ്വാസം വരുന്നില്ല അല്ലേ? ശരി, ഒന്നു പറയാം, കിന്നരര് ഭൂലോകത്തെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാറില്ല.എന്നെങ്കിലും സ്വപ്ന ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതു നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?” ഞാന് ഓര്ത്തു നോക്കി ശരിയാണ് ഒരിയ്ക്കലും സ്വപ്ന ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതു ഞാന് കണ്ടിട്ടില്ല ,എന്റെ ഡ്രൈവിങ് ടെസ്റ്റ്പാസ്സായതിന്റെ സ്വീറ്റ്സ് പോലും അവള് വേറെ ആര്ക്കോ കൊടുത്തത് ഞാന് ഓര്ത്തു.
പല പ്രാവിശ്യം കോഫി ഷോപ്പില് എന്നോടൊപ്പം വന്നിട്ടും വൃതം, ഉപവാസം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു അവള് ഒന്നും കഴിക്കാറില്ല എന്നും ഞാന് ഓര്ത്തു .
”പക്ഷേ എന്നാലും” …….ഗുരുജി അദ്ദേഹം ഒരിക്കലും അസത്യം പറയാറില്ല .എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടിട്ടു ഗുരുജി വീണ്ടും ചിരിച്ചു ,എന്നിട്ടു മെല്ലെ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി “നിനക്കവളെ വീണ്ടും കാണണോ?”ഗുരുജിയുടെ ശബ്ദം വേറെ ഏതോ ലോകത്ത് നിന്ന് വരുന്ന പോലെ തോന്നി . .”വേണം” എന്നു പറയാന് എനിക്കു ഒട്ടും ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല…………”..ഞാന് അറിയാതെ,വിളിക്കാതെ എന്നെ സഹായിക്കാന് അങ്ങു ഹിമവല് സാനുകളില് നിന്നും മണലാരണ്യത്തിലേക്ക് പറന്നെത്തിയ സ്വപ്നയെ, അല്ല,” പ്രിയ വല്ലഭ” എന്ന ആ അത്ഭുത പ്രതിഭാസത്തെ ഒരു നോക്കു കൂടി കാണാന് ഞാന് ഗുരുജിയുടെ പാദങ്ങളില് സാഷ്ടാങ്ഗം പ്രണമിച്ചു.”
പിന്നീട്നടന്നത് നാം ഇന്നു വരെ വിശ്വസിച്ചു പോരുന്ന ശാസ്ട്രത്തിനും അതീതമായ നിഗൂഢ പ്രപഞ്ച രഹസ്യത്തിന്റെ നേര് കാഴ്ച ആയിരുന്നു. ഓര്ക്കുമ്പോള് ഇന്നും എന്റെ മനസ്സിനെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന,രോമാഞ്ചം കൊള്ളിക്കുന്ന ആ അനുഭവം പുറത്തു പറയാന് പക്ഷേ എനിക്കു അനുവാദം ഇല്ല .!!!! ഇനി ഇവിടം വിട്ടു പോകാന് ആവില്ല എന്ന എന്റെ അപേക്ഷ സ്വീകരിച്ച ഗുരുജി ,ഇപ്പോള് മൂന്നു വര്ഷത്തിനു ശേഷം എനിക്ക് സന്യാസ ദീക്ഷ നല്കാന്സമ്മതിക്കുകയായിരുന്നു.!
സുഹൃത്തേ , ഇതാണ് എന്റെ കഥ . താങ്കള്ക്കു ഇതു വിശ്വസിക്കുകയോ ,വിശ്വസികാതിരിക്കുകയോ ചെയ്യാം!!!.
എന്ന്
സ്നേഹപൂര്വ്ം
കൃഷ്ണ കുമാര് (ഒപ്പ് )