മഞ്ഞുതുള്ളിയുടെ ദുഃഖം

ഗീതാനന്ദൻ നാരായണരു

ഇലതുമ്പുകളിലുറങ്ങി നീ നീർമണിമുത്തായ്
നേരം പുലരുന്ന നേരത്തിറ്റുവീണതാണോ
അതോ കഥപറയാനില്ലാതെ രാവുറങ്ങുന്നേരം
കദനഭാരം വിങ്ങി താഴേക്കു താനേ പതിച്ചതാണോ

മോഹമൊരുപാടു പേറി പകലുകളിൽ
നീ വാനിലെത്താൻ കൊതിച്ചലയും നേരത്തിലാ
കാറ്റിലറിയാതലിഞ്ഞു നീ ലക്ഷ്യം മറന്നു
ഒടുവിലാദിത്യനങ്ങു പടിഞ്ഞാറസ്ഥമിക്കും നേരം
നീയാകെ പകച്ചുപോയ് എന്തെന്നറിയാതെ

വിരഹ കഥകളൊരുപാടു പറഞ്ഞിരിക്കാൻ
നീയിലതാളുകളിലഭയം ചോദിച്ചണഞ്ഞ നേരം
ഒന്നുമറിയാതവൾ ….. അറിയാത്തവൾ
മണ്ണിന്റെ മാറിലേക്കയച്ചുവല്ലേ
മണ്ണിലലിയാത്തതായൊന്നുമില്ല
മണ്ണിന്റെ ഉണ്മനീയറിയുകയെന്നും
മണ്ണിലേക്കെത്തിയതു സുകൃതമെന്നറിയുക
മണ്ണിലെ നേരുകളിലുറങ്ങുക നീയിനി.