അലതല്ലിക്കരയുന്ന ആത്മാവിനുള്ളില്‍
അലസമായ് മേവുന്നുയെന്നന്തരാളം,
അലയാന്‍ വിധിക്കുന്ന ആത്മാവിനെന്നും
അകലാത്ത ഓര്‍മ്മകള്‍ തന്നാത്മമിത്രം.
വിധിമകള്‍ തന്നുണ്മ തന്‍ ഗര്‍ഭപാത്രം,
ഒരിക്കലും വറ്റാത്ത ധര്‍മ്മാര്‍ത്ഥമോക്ഷം.
ജനിമൃതികളെന്നും നടക്കുന്ന മുറ്റം,
ജന്മാന്തരപുണ്യപാപ സംയോജനം.
കാലേനിനയ്ക്കുന്നു,പിന്നെ നടക്കുന്നു
കാലഭേദത്തിന്നഭേദംവരാത്തിടം.
വറ്റാത്ത സ്നേഹത്തിന്നുണ്മയാകുന്നിടം,
ഉപ്പിന്നമൃതമായ് ത്തീരുന്നു ജന്മവും!
