പ്രണയാരവം

അഭി വെളിയമ്പ്ര 

രാത്രി രഥത്തില്‍
കുഴഞ്ഞ ചിറകുമായ് ,
കാമിനി സന്ധ്യ
യാത്രയായ് .

കൂമ്പിയ പൂവുകള്‍
സൗന്ദര്യ സര്‍വ്വ
ഭാവങ്ങളുമായ് ,
ചന്ദ്ര സ്മിതത്തില്‍
മുഴുകി നിന്നു .

ആകാശ മറയത്ത്
നിന്നൊരു വിളി ,

മങ്ങിത്തുടങ്ങിയ
വിരഹക്കനലുകളെ
ഊതിത്തെളിക്കാന്‍ .

ഉള്‍ത്തടങ്ങളില്‍
തീവ്രതയുടെ
വേരുകളാഴ്ത്തി ,

പ്രണയാഗമന
വെള്ളി രേഖകള്‍
തീര്‍ത്തു മിന്നല്‍ .

അനന്തതയില്‍
നിന്നാരോ
കാര്‍മുകില്‍ കീറില്‍
അയച്ച സന്ദേശം, (പ്രണയം )
മണ്ണിന്‍ മാറില്‍
പെയ്തിറങ്ങി .

വാകമരത്തിലെ
ഇലകളില്‍ ചിതറിയ ,

സ്വപ്നത്തുള്ളികളുടെ
ഹൃദയത്തില്‍
നിന്നിടറി വീണ ,
നിശാഗന്ധികള്‍ക്ക്
ചോരമണം ..!