ഡോ കെ ജി ബാലകൃഷ്ണൻ 
               നിമിഷം മിഴി തുറക്കുന്നത് തുടക്കം;
               നിന്റെ ചുണ്ടനക്കം -
               ഈ ഒച്ചയില്ലായ്മയുടെ
               ഒടുക്കം;
               എഴാമിന്ദ്രിയത്തിന്റെ
               മിടിപ്പ്;
               ഉൾപ്പുളകത്തിന്റെ
               ഇനിപ്പ്;
               ഈ കുഞ്ഞുവീർപ്പ്.
               നിശ്ശബ്ദമെന്ന് ഋഷി;
               മൌനം 
               ഒച്ചയില്ലായ്മ 
               ഒന്നുമില്ലായ്മ.
               പൂജ്യമെന്ന് ശാസ്ത്രകാരൻ;
               സ്വപ്നമെന്ന് കവി.
               എന്റെ കണ്ണുനീരിന്റെ അർത്ഥം;
               ആകാശനീലിമയുടെ അനർത്ഥം;
               ഉൾപ്പുതുമയുടെ തിളക്കം;
               അറിവെഴായ്മയിൽ 
              അറിവിന്റെ മുഴക്കം.
              വീണപൂവിനെ ഓർത്ത് 
              പുതുകവിയുടെ
              കള്ളക്കരച്ചിൽ-
              ഇനിയും പൂവിരിയുമെന്ന്
              രാഷട്രീയക്കാരന്റെ 
              തൊള്ള/ തൊല്ല-
              ചൊറിച്ചൽ-
              നേരിനെ നുണ കൊണ്ടളക്കുന്ന
              തുലാസ്-
              കട്ടിയും ദ്രവ്യവും
              സമാസമമായില്ലെങ്കിൽ
              ഇളംകാറ്റ് 
              കൊടുംകാറ്റാവുമെന്ന്.    
              നിമിഷസൂചിയുടെ 
              കുഞ്ഞനക്കം;
              കാലത്തിന്റെ കുത്തൊഴുക്കിന്  
              മിഴിയിളക്കം-
            മണ്ണ് വെള്ളം വെളിച്ചം   
             ഒരിറ്റ് വായു;
             നേർനിറവിടം- 
             എനിക്ക് തരൂ,
             ഞാൻ വിരിയാം 
             നിനക്കായി-
             നിനക്കായി! 

 
 
