ഇരുളിടുക്കിൽ നിന്ന് ബ്രഹ്മരാഗത്തിലെക്ക് ഉൾമിഴിയാം!

ഡോ കെ ജി ബാലകൃഷ്ണൻ 

ആ ആഗസ്റ്റ്‌ പതിനഞ്ച്,

ഇരുളിടുക്കിലേക്കാണ് 

എന്നെ 

ആനയിക്കുന്നതെന്ന് 

അന്നറിഞ്ഞിരുന്നേയില്ല.

പുലരിപ്പിറവി 

വെളിച്ച്ത്തിലെക്കെന്ന്

ആശ്വസിച്ചു;

അല്ല,

ആഹ്ലാദിച്ചു(അത്യധികം)-

അത് 

നിത്യസത്യമെന്ന് നിനച്ച്,

അരക്കിട്ടുറപ്പിച്ച്

തുള്ളിച്ചാടി;

നാടാകെ 

മൂവർണക്കൊടി പാറി, 

സ്വാതന്ത്ര്യഗാഥ പാടി,

.തിമർത്തു.

(തിമർക്കുന്നു ;

ഈ നിമിഷത്തിൻറെ 

നുറുങ്ങു ചിരിയിലും)

2 .

പക്ഷെ,

കണ്‍തുറന്നപ്പോൾ

 അറിയുമറിവ് 

ഉള്ത്തുടിപ്പിലെക്ക്

ഇളവെയിൽത്തുള്ളി ഇറ്റിച്ച് 

നേരുണർത്തുന്നു

എന്നിൽ.

നീയാം മൗനത്തിലെ ചതി,

വാചാലത്തിലെ

അപശ്രുതി,

(ഉള്ളിരിപ്പെന്ന് 

പഴയ നാടൻ പറച്ചിൽ)

എനിക്ക് 

ഇന്ന് 

കരൾ വെളിയുന്നു.

3.

നീറ്റുഭസ്മം 

ഇടക്കിടെ,

(ആ ലാടനെപ്പോലെ )

നിന്റെ വൈദ്യം-

(നിന്റെ പ്രബോധനം,

പ്രസ്താവന,

ഒരു നുണത്തുണ്ടം.)

ഈ കൊടും വ്യാധിക്ക്.

 4.

എനിക്ക് 

മതിയായി 

മടുത്തു;

(മനവും മനമില്ലായ്മയും

മാനമില്ലായ്മയും)

5.

സുഹൃത്തേ,

നീ 

നിന്റെ കങ്കെട്ട് 

തുടരുന്നു;

പിന്നെ,

പുതിയ പുതിയ 

കടുംകെട്ടിട്ട്,

അഴിയാക്കുരുക്ക് തീർത്ത് 

നിയമക്കയറ്കൊണ്ട്

എന്റെ 

കാഴ്ച്ചയെ 

കേൾവിയെ 

ഉള്ളുണർവിനെ

കഴുവേറ്റുന്നു.

6.

നീ 

എന്നെ 

ഈ തുരങ്കത്തിലൂടെ

ആഴക്കയത്തിലേക്ക്

കുത്തൊഴുക്കുന്നു.

പക്ഷെ, സുഹൃത്തേ,

മർദം 

കൂലം കുത്തുന്ന

അളവിൽ 

ഈ ഉരുക്ക്ഭിത്തി 

പിളരുമെന്നും 

പ്രളയത്തിൽ 

നീയും 

അമരുമെന്നും 

അറിഞ്ഞാലും!

7.

സമയമായി,

നമുക്ക്,

ഇനി,

പുതുവെളിച്ചത്തിലെക്ക് 

കണ്‍തുറക്കാം-

ഈ പുലരിപ്പാട്ടിന് 

ബ്രഹ്മ രാഗ മരുളാം!

====================