നോവ്‌

 ഡോ കെ ജി ബാലകൃഷ്ണൻ.

============
ഈ ഇളംകാറ്റിന്
നിറമില്ലെന്ന്
ആർക്കാണറിഞ്ഞുകൂടാത്തത്?

ഒരുപക്ഷെ,
പുലരി,
ഉണർച്ചയുടെനാളം,
ഈ താഴുകലിന്
ഉയിരേകിയേക്കാം.

കിഴക്ക്,
മലമുകളിൽ നിന്നോ,
ഓർമയുടെ
പച്ചപ്പിൽ നിന്നോ ,
ഇന്നലെയുടെ
ഇക്കിളിയിൽ നിന്നോ,
നീ കണ്‍തുറക്കുന്നത്?

അറിയാതെ,
ഒരു മിഴിയനക്കം;
ഒരു വീർപ്പ്,
ഒരു കുഞ്ഞുകിരണത്തിന്റെ
ഉയിർപ്പ്.

തംബുരുവിനും
തോക്കിനും
തളിരിലയനക്കത്തിനും
വെവ്വേറെ
വിനാഴികപ്പകർച്ച.

സ്വരമേഴും കൂടി
ഒരുക്കും കുടമാറ്റത്തിന്
ഓരോ നേരക്കുനിപ്പും
ദൃക്ക്സാക്ഷി.

വീണ പൂവിനെപ്പറ്റി
പാടിപ്പാടി,
കൊതി തീരാതെ
കവി;
ഇക്കാണ്മതെല്ലാം
നുണയെന്ന്
ആണയിടുന്ന
സന്ന്യാസി;
അല്ല;
ഇതെല്ലാം എന്റെ
ചിറപ്പെന്നോതുന്ന
അഹങ്കാരി-
പാവം!
(അത് പഴമയെ
ഉമ്മ വയ്ക്കുന്ന
പുതുമ)

ഈ ഇളംകാറ്റിന്
നിറമുണ്ട്!
അതേതെന്ന
ഒരേ ഒരു ആംഗ്യം
ഇപ്പൊഴും
എപ്പൊഴും
എന്റെ നോവ്‌;
(പേറ്റ്നോവ്‌).