പരിഭാഷ: വി രവികുമാർ
നിന്നോടു ഞാൻ ചോദിച്ചിരുന്നു,
ഇരുൾ പെരുകിയ മാനത്തു
സ്വച്ഛമായൊരു നക്ഷത്രം പോലെ
നിന്റെ കണ്ണുകളെന്നിൽ തങ്ങിനില്ക്കാൻ
എന്താണു നീയെന്നിൽ കണ്ടതെന്ന്.
ഇരുൾ പെരുകിയ മാനത്തു
സ്വച്ഛമായൊരു നക്ഷത്രം പോലെ
നിന്റെ കണ്ണുകളെന്നിൽ തങ്ങിനില്ക്കാൻ
എന്താണു നീയെന്നിൽ കണ്ടതെന്ന്.
ഒരു കുഞ്ഞിനെയെന്നപോലെ
ഏറെനേരം നീയെന്നെ നോക്കിനിന്നു;
പിന്നൊരു മന്ദഹാസത്തോടെ നീ പറഞ്ഞു:
അത്ര വിഷാദമയമാണു നിന്റെ മുഖം,
അതാണെനിക്കു നിന്നെ ഇത്ര ഇഷ്ടം..
ഏറെനേരം നീയെന്നെ നോക്കിനിന്നു;
പിന്നൊരു മന്ദഹാസത്തോടെ നീ പറഞ്ഞു:
അത്ര വിഷാദമയമാണു നിന്റെ മുഖം,
അതാണെനിക്കു നിന്നെ ഇത്ര ഇഷ്ടം..