കാവിൽരാജ്‌
കന്യകഃ
ജീവിക്കാൻ, അഴുക്കേറും
വസ്ത്രങ്ങൾ വെളുപ്പിക്കാൻ
നോവേറ്റും വേല ചെയ്യാൻ,
സവർണ്ണർ ദാസ്യയാക്കി
ആവിയിൽ പുഴുങ്ങുന്ന
ഭാണ്ഡവും ചുമന്നെത്തും
ജീവിതം, സമ്മാനിച്ചും
ഭൂമിയിൽ ഭൃഷ്ടയാക്കി.
നേരംപോയ്‌ തുണിക്കെട്ടും
താങ്ങിയെൻ വീട്ടിലെത്താൻ
ദൂരവും കുറെയേറേ-
യുണ്ടല്ലോ സൂര്യദേവാ.
കല്ലിന്മേൽ ചേലചുറ്റി-
ക്കണ്ടാലും പൊക്കിനോക്കി
കൊല്ലുന്ന കാമഭ്രാന്തർ
കറങ്ങും കാലമല്ലോ.
കാമാഗ്നി ജ്വലിക്കുന്ന
കണ്ണുകൾ ചുവപ്പിച്ചും
സാമൂഹ്യ വിരുദ്ധന്മാർ
ചുറ്റിലും വന്നെത്തുന്നു.
താമസം കൂടാതെന്നിൽ
കാരുണ്യം നിറയ്ക്കില്ലേ
കാമത്തിൻ കിങ്കരന്മാർ
കശക്കും മുമ്പേ തന്നെ.
അല്ലലിൻ ഇരുട്ടേറെ-
യെന്നെയും കവർന്നല്ലോ
കല്ലാക്കി രൂപം മാറ്റാൻ
മന്ത്രമൊന്നേകു ദേവാ.
സൂര്യദേവൻഃ
ജാതിയിൽ രജകസ്ത്രീ,
നിന്നുടെ കർമ്മത്തിന്റെ
പാതയിൽ വിശുദ്ധ നീ
നൽവരം നൽകുന്നു ഞാൻ.
ഭീതിയാൽ കിതക്കേണ്ട
ധീരയായ്‌ നടന്നോളൂ
വീഥിയിൽ നിനക്കാരും
വിഘ്നങ്ങൾ വരുത്തില്ല.
ആത്മരക്ഷയ്ക്കായ്‌ മാത്രം
ഈ വരം പ്രയോഗിക്കു
നീയുടൻ കല്ലായ്‌ മാറും
മോക്ഷവും ലഭിച്ചീടും.
ചാരിത്ര ശുദ്ധിയിൽ നീ-
യാരെയും വെല്ലുന്നവൾ
ഭാവിയിൽ ചരിത്രത്തിൽ
നാഴികക്കല്ലായ്മാറും.
നീ തൊട്ടാലശുദ്ധരും
ശുദ്ധരായ്‌ ഭവിച്ചീടും
നീ മാറ്റു കൊടുത്തെന്നാൽ
മാളോരു വാങ്ങിച്ചിടും
ഭൃഷ്ടയല്ലെന്നോർക്കുക,
രാഷ്ട്രനിർമ്മിതിക്കായി
സത്വരം, സംഘശക്തി
വളർത്താൻ, സംഘടിക്കു.
