സലോമി ജോൺ വൽസൻ
ചൊല്ലി താളമില്ലാതായ
വാക്കാണ്‌
സ്നേഹം
ചതിയരങ്ങാണ്
സ്നേഹം…..
ഗോവിൻ കഴുത്തിലെ
കയറാണ് സ്നേഹം ,
കുറ്റിയിൽ
വെറുതെ തേഞ്ഞു
തീരും മുപ്പിരിക്കയർ.
ജീവിതത്തിൻറെ
വിസ്താരക്കൂട്ടിൽ
ചോദ്യം
ചെയ്യപ്പെടാതെ
മടങ്ങുന്ന
സാക്ഷിയാണ്
സ്നേഹം.
ഏകാകിയുടെ മനസ്സിലെ
എഴുതാപ്പുറമാണു സ്നേഹം…..
.
ശൂന്യതയിൽ
തണലാണ്‌ സ്നേഹം .
ധിഷണയുടെ ഉലയൂതി കത്തി
ജ്വലിപ്പിച്ചു ,
മടുപ്പിൻറെ കാറ്റിൽ
കെട്ടു
പുകയുന്ന കരിന്തിരി..
കുത്തിക്കൂർപ്പിച്ച വാക്കാണ്‌
സ്നേഹം
വെറുപ്പിന്റെ
കടലാസുപൂവിൻ
ചുവപ്പും കറുപ്പും ചാലിച്ച
പാഴ് വാക്കിൻ കാറ്റാണ്‌ സ്നേഹം.
അപരന്റെ നെഞ്ചിലെ കരയാണ് സ്നേഹം.
എറ്റുവാങ്ങുന്നവനു കല്ലറ
പണിതു
കണ്ണീർ തടമൊരുക്കി
കാണാ കയത്തിൽ തള്ളി
,
പൊട്ടിച്ചിരിയല
ഉയർത്തി
പിൻവാതിലിലൂടെ
കടന്നു പോകുന്ന
അലറിയടിക്കുന്ന
തിരയാണ് സ്നേഹം.
വൻകരയെ നെഞ്ജോടടുക്കി
പിൻവാങ്ങുന്ന
വൻ തിരയാണ്
സ്നേഹം..
.ഒടുവിൽ
വെറുപ്പിന്റെ
തട്ടകത്തിൽ
വേദനയുടെ ചത്വരത്തിൽ
ഞെരിഞ്ഞൊതുങ്ങുന്ന
വിളക്കു വെക്കാനാളില്ലാത്ത
വിലാപം മരിച്ച അസ്ഥിമാടം
മാത്രമായ്
മാറുന്നു സ്നേഹം............
NO ONE NEEDS OUR LOVE.
NO ONE NEEDS OUR LOVE.
Love is a
great white lie.
No one needs
our love
As we need a
space to substitute
Our withered
identity, we are in search
To find a
deep pothole,
To hide our
moral turpitude
Which haunt
us through as a
Tomb stone
paved at an abandoned
Cemetery of
massacred.
We the poor
destitute
Yearn to
pour our love to the dear ones
Like the
harbor waves
Which so far
turbulent and wild
Like the
unfathomed human mind.
It roars
with endless realms of thoughts
Like the
garrulous grannies.
Whom no one
cares, no one cares.
With a
deadly heaviness in our hearts
We do or
wish to love our bosom ones.
The stupid
are we?
We live and
love our life wearing a mask
With faded
colors.
Yep, how we
wish if could pull it off from.
To pacify
our ashamed inner world
Like a
disabled we damn off
But yet wish
to get in to the den of love.
And trust
with no twist further
We know that
we are like a dethroned king.
Cheated by
his kith and kin and the people he loves and trust.
Until he
finished off by them
by a hard
penetrable stab.
Oh our loved
ones….the shining stars at the darker skies
Will ever
shoot a little light in our darker ways?
Are they
impertinent of their cold vices..?
Like a ghost
ship which had sink millions of eras
We drown and
drown with weeping feeble hearts
With great
expectations of a captain who
Failed to
save the sea wards
Until he
sinks and breaths for the last gasp
We the
innocent souls waywardly whisper
Why we lost
love…oh God where we lost the love?
Is love is a
lumber …?
God teach us
how not love thy neighbor…….
==============================
