സലോമി ജോൺ വൽസൻ
ജീർണിച്ചുറഞ്ഞ ഞങ്ങളുടെ
വരണ്ട ഉടൽ വലിച്ചെറിയപ്പെടവേ
വിലാപങ്ങളുടെ
മുങ്ങാംകുഴിയിൽ
വീണു , കേണു ,ഒരിറ്റു കരുണയ്ക്കായ്
......
ജീവൻറെ തിരയിളക്കങ്ങളിൽ
വീർപ്പുമുട്ടി
കിതയ്ക്കവേ ...
ചടുലമായ് ഓർമ്മകൾ
ചുടല വഴികൾ താണ്ടവേ.
വെറുപ്പിന്റെ
കാറ്റിൽ
വീണമർന്ന ഓർമചില്ലകൾ
ജീവിതമെന്ന
സമസ്യ പ്രളയത്തിൽ
ഇടിഞ്ഞു വീണ സ്മാരകങ്ങൾ.
ഞങ്ങൾ സനാഥത്വം പേറുന്ന
അനാഥമാം നീർപ്പോളകൾ......,
ജനി മൃതികൾ താണ്ടി
പും നരകക്കോട്ടയിൽ
മോക്ഷമില്ലാതലയാൻ
വിധിക്കപ്പെട്ടവർ.
അണ്ടനാളിയിലൂടൊഴുകിയ
സ്നേഹ തീർത്ഥത്തിൽ
വിതയ്ക്കപ്പെട്ട
വിത്തുകൾ
ഏറ്റു വാങ്ങി കൊയ്തെടുത്തു
തരിശാക്കപ്പെട്ട നിലങ്ങൾ.
പുരുഷായുസ്സിന്റെ
ഊർജപാതയിൽ
സ്നേഹം തുളുമ്പിതിളച്ചപ്പോൾ
പൈതൃക കർമകാണ്ഡം
ജീവനിലേറ്റിയവർ
....
സ്നേഹ നിരാസത്തിൻ
കാട്ടുതീയിൽ
വെന്തു
പിടന്ജോടി
അണയ്ക്കവെ
പിൻവിളികൾക്കായ്
കാതോർത്തു
നിഷ്ഫലം .
പിന്തുടർന്ന
പദവിന്യാസങ്ങളിൽ
കൊലവിളി ആക്രോശങ്ങൾ
പ്രകമ്പനം
കൊണ്ടാടവേ
പിടന്ജോടി
വൃദ്ധ ജന്മങ്ങൾ.
ജന്മം പകര്ന്നു പുൽകിയ
കീടങ്ങൾ
തായ് വേരിൻറെ ജീർണതയറിഞ്ഞു
ഉറഞ്ഞു താണ്ടവമാടി.
വെറുപ്പിന്റെ
മഴക്കോളിൽ
ആടിയുലഞ്ഞ
വന്മരങ്ങൾ
കെട്ടിപ്പുണർന്നു,പരസ്പരം,
വീണൊടുങ്ങാതെ .
ഒടുവിൽ.......
വൃദ്ധ മന്ദിരങ്ങളുടെ
വിഷാദക്കൂട്ടിൽ വിഷമവൃത്ത
കമ്പളം പുതച്ചു
പുരാവൃത്തങ്ങളിൽ
അഭയം തേടി
ജനിമൃതികളുടെ
തോരാക്കടലിൽ
എപ്പോഴോ വന്നെത്തുന്ന
മരണ യാനത്തിന്റെ ആർപ്പൊച്ചകളിൽ
അലിഞ്ഞൊഴുകാൻ
ആയുസ്സിൻറെ
ജീർണപാതയിൽ
പരസ്പരം കാതോർത്തിരുന്നു .
RAG PICKERS
.
Destiny
plays the fiddle of life
We, with
hope against hope
With great
expectation play the notes,
Wandering
here and there to devour
The melodies
which life has put forth
Like a rag
picker who awaken each fresh day
Wandering
through the amass of dumping yards
To pick the rags which he needs to meet his
day.
We dwell
here and there to
Sweep into
the realm of life
To pick the
rags which he needs to meet his wants.
World has its own way to stack the miseries of
life.
With vices
and dices we play the present.
Pulling
behind the curtain of a vast stage
We try to
negotiate for future parables.
The world
count or mount around us
in the
courtyard of furious fate.
The rag
picker who fallen asleep deeply
At the
corridor of an abandoned fort,
Dreaming the
sumptuous days ahead
With wishful
thoughts of getting innumerable filthy rags
And garbage
makes his worthless existence being worthy
in a world of glittering wealth.
God, what
the hell notes played in our being…
We are
boasting with a grin, of our glittering glamorous life.
Without
shame we surpass the vanity in which we swim
Through the
crucial juncture
Where no one
waits …..
With the impaired mind we warn our complicated
senses
That we are
wonderful cultured species
Hey, vanity
clad man….
We are just
here to live the life of a rag picker.
We are
picking up our dear and near ones
As he picks
needed rags from huge garbage.
But not ever
been happy as the life of the rag picker.
As a
passerby we see him……but
He is not
other than us
Our glorified
but faded life
We live our
life for a barren reason.
Not ever happy as the dark, but fully tuned
‘dirty’ life
of rag picker.
We see him
and ignore him on the walk way..
Each and
every dawn we see him as a bad omen.
Curse him
throughout the very day…
Though ignoring
him as just a loafer
As sure as
that he is in search of his destiny
From the
dumping yard to the other with great hope.
Among the
rotten ‘leftovers’ which we throw off
From our
vital, splendor life
And walk
away with great relief with a sly look.
The self
centered idiots …we
Step into
the warmth of our so called protected life.
With an
inflated ego we walk through the
Beautifully paved
sidewalk….
As if we are
the one and only care taker of this planet
The planet
earth which waits for the dooms day to dump us………
The malicious
creatures live with hollow neurons in his head.
