രാധാമണി പരമേശ്വരൻ
--
ചേലൊത്തു പൂത്തുകനകക്കുന്നു ദൂരേ-
ക്കാണുന്നു നക്ഷത്രചൂടാമണിക്കിരീടം
വീണങ്ങു വിരിയുന്ന നിഴല്‍വെളിച്ചം
താണങ്ങുപൂണുന്ന അന്തിക്കതിരൊളി
.
മിന്നുന്ന ചിന്മയരൂപ ദീപപ്രഭാകിരണം
തീര്‍ക്കുന്നു കാന്തീപൊരുളിന്‍ രഹസ്യം
ഉന്മത്തമായിക മനോവിലാസബിംബം
കാണുന്നതൊക്കയും അവാച്യമല്ലോ
.
വെണ്ണിലാവും തോല്ക്കുമീ തങ്കത്തിളക്കം
സ്ഫുരിക്കുന്നു പ്രളയകയങ്ങളും താണ്ടി
പ്രപഞ്ചം നെയ്യുന്ന പ്രകാശവര്‍ഷധാരാ-
വജ്രമുരച്ചു ചാലിച്ചെടുത്ത വര്‍ണ്ണവരിഷ്ഠ
