ഓർമ്മ ;ഒരു മുയൽക്കുഞ്ഞിന്റെ മുഖത്തോടെ അസ്മോ.....

ഓർമ്മ  ഫൈസൽ ബാവ  ഒരു മുയല്കുഞ്ഞിന്റെ മുഖത്തോടെ അസ്മോ..... "നക്ഷത്രത്തുളയുള്ള  ആകാശ തമ്പിൻകീഴിൽ പലരാവിൽ പതിവായി  കുരുതി കൊടുക്കും കരി- നീല ഞരമ്പുകളോടും  കളിരംഗക്കരുക്കൾ." (ചിരിക്കുരുതി)  വലിയ ഒരു ശൂന്യത ബാക്കിയാക്കി അസ്മോക്ക തോളിൽ വെച്ചിരുന്ന കൈകൾ എടുത്ത് യാത്രയായപ്പോൾ നഷ്ടപെട്ടത് ഒരു കവിതയുടെ വലിയ ഇടമായിരുന്നു. തീവ്രമായ വേദനയിലും, പിടയുള്ള ഉള്ളിനെ ഉലയ്ക്കുന്ന കവിതകളിലൂടെ കഴിഞ്ഞ അൻപത് വർഷങ്ങളോളം മലയാളത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിന്ന കവിയാണ്‌ അസ്മോ പുത്തൻചിറ അബുദാബിയുടെ സ്വകാര്യ അഹങ്കാരമായിരുന്നു.   ഇടറിയ ഒരു നോട്ടത്തിൽ ചങ്കു പൊട്ടുന്ന വേദനയിൽ അസ്മോക്ക ജിവിതത്തിന്റെ വിവിധ വശങ്ങളെ അക്ഷരതുണ്ടുകളാക്കി കവിതയിലേക്ക് ഉരുക്കിയോഴിച്ചത് കൊണ്ടാണ്  "ഒരു കവിത / വക്കുപൊട്ടിയ അക്ഷരങ്ങൾ കൊണ്ട്/  ജീവിതം വരച്ചു"  എന്ന് എഴുതാൻ കഴിയുന്നത്. തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ മുക്കാൽ പങ്കും പ്രവാസിയായി കഴിയുകയും ഓരോ നിമിഷവും മലയാള മണ്ണിനെ മനസിലേറ്റിയാണ് കവി ജീവിച്ചത്. ജീവിതം മുഴുവൻ ഒരു സാഹിത്യപ്രവര്ത്തകനാവുക സാഹിത്യ കൂട്ടായ്മകൾ സംഘടിപ്പിക്കുക, സൗഹൃദം വളര്ത്തുക,  സൗഹൃദത്തെ കാത്തു സൂക്ഷിക്കുക ഇതായിരുന്നു അസ്മോ. മനുഷ്യർക്കിടയിൽ സ്പര്ദ്ധയുടെ വേരുകള ആഴ്ന്നിറങ്ങി സമൂഹം വല്ലാതെ ഭിന്നിച്ചു പോകുമ്പോൾ കവി വല്ലാതെ ആകുലപ്പെട്ടിരുന്നു. കവിതകളാൽ അദ്ദേഹം അതിന്റെ നേര്ചിത്രം വരക്കുമ്പോൾ തന്റെ ശരീരവും ചൂടേറി പോകുന്നു എന്ന് പലവട്ടം കവി പറയുന്നു. അബുദാബിയിലെ പോയട്രി കോർ ണറിന്റെ ക്യാപ്റ്റനായി ഏറെ കാലം അസ്മോ വിവിധ രാജ്യങ്ങളിലെ കവികളുമായി സംവദിച്ചു. കോലായ എന്നാ സാഹിത്യ കൂട്ടായ്മയിലൂടെ  പുതുവശ്ക്ഷി തേടുന്ന പലരെയ്ൻ അത്യംന്തം ആഹ്ലാദത്തോടെ സ്വീകരിക്കുകയും അവർക്ക് വേണ്ടി എത്ര സമയം ചെലവഴിക്കാനും സഹൃദയകനാകനും തയ്യാറാകുന്ന രീതിയാണ് അസ്മോയെ ഏറെ വ്യത്യസ്തനാകുന്നത്. 'പുസ്തകം തുറന്ന്/ ചിക്കിപ്പെറുക്കി/ കിട്ടിയ കതിരുംകൊണ്ട് / അടുത്ത കോലയയിലേക്ക് / പറന്നു പോയി വായന"  എന്ന് അസ്മോ തന്റെ കോലായയെ പറ്റി എഴുതുന്നു. തുറന്ന മനസും ആരെയം സ്വീകരിക്കാനും അവരെ നന്നായി കേള്ക്കാനും ഉള്ള സന്മനസും വേണ്ടുവോളം ഉള്ള അപൂര്വം കവികളിൽ ഒരാളാണു അസ്മോ. ഇറോം ഷർമിളയെ പട്ടി അസ്മോ ഏറെ അഭിമാനിച്ചിരുന്നു അത്തരം പത്തുപേര് മതി ചരിത്രം  തിരുത്താൻ എന്ന് അസമോ നിരന്തരം പറയുന്നു. "ജീവിതം ത്യാഗ ഭരിതം/ അര്പ്പിതം ജനസേവനം/ ചരിത്രമേ നിനക്കന്യം/ കരുത്തിന്റെ പെണ്ചരിതം" ഇറോം ഷർമിള എന്നാ കവിത തുടങ്ങുന്നത് തന്നെ ഇങ്ങനെയാണ്. "മാധ്യമാപ്പോരിനിടമില്ലാതെ നക്ഷത്രപ്പോളിമയുടെ തിളക്കമില്ലാതെ നന്മയുടെ ഹൃദയത്തിലെക്ക് / പതുക്കെ കയറിയവൾ " എന്ന് കവിത അവസാനിപ്പിക്കുമ്പോൾ വിമർശനത്തിന്റെ  ചീന്തും തിരുകുന്നുണ്ട്.  കവിതയിലൂടെ നടത്തം അവസാപിപ്പിക്കാതെ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി ബാക്കിയാക്കി നടന്നകന്നു   അവസാനമായി അസ്മോക്കയുടെ അരികിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ ഒരു മുയൽകുഞ്ഞിന്റെ മുഖമായി ചിരിച്ചു കിടക്കുന്ന അസ്മോക്കയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ മനസ് അനുവദിക്കുന്നില്ല...ഇടറിയ ഒരു നോട്ടത്തിൽ ചങ്കു പൊട്ടുന്ന വേദനയിൽ ഇനി തോളിൽ കയ്യിട്ട് നടക്കാൻ അസ്മോക്ക ഇല്ലല്ലോ എന്ന വിചാരമാണ് ആ മുഖത്ത് നോക്കാതിരിക്കാൻ കാരണം. ഇപ്പോഴും കൂടെയണ്ടായിരുന്ന എന്റെ അസ്മോക്കയുടെ വിടവാങ്ങൽ ഏതു അക്ഷരംകൊണ്ടാണ് ഞാൻ എഴുതേണ്ടത് മയ്യിത്ത് കുളിപ്പിക്കുമ്പോളും ഉള്ളു പിടക്കുകയായിരുന്നു  "ചുടുചൊരച്ചിരി കാട്ടി പടുചതിയിൽ കുഴൽ വെട്ടി/  തരം  നോക്കി തല വെട്ടി / കുരുതിക്കായ് കരുവാക്കി / പലരിവിടെ പതിവായി"    അങ്ങനെ ചോദിക്കാൻ തര്ക്കിക്കാൻ... കലഹിക്കാൻ... കവിത ചൊല്ലി കേൾപ്പിക്കാൻ ഇനി അസ്മോക്ക ഇല്ല  വയ്യ ഈ ശൂന്യത വല്ലാതെ അലട്ടുന്നു ഇതിനെ മറികടക്കാനാവാത വിധം ഉലയുന്നു  മലയാള കവിതയും   പ്രവാസലോകവും. ചിരിക്കുരുതി എന്ന ഒറ്റ കവിതാ സമാഹാരം കൊണ്ട് തന്നെ കവിയുടെ സാന്നിദ്ധ്യമറിയിച്ച കവിയാണ്‌ അസ്മോ. ഇന്ത്യാടുഡേ പോയ വര്‍ഷത്തെ മികച്ച പുസ്തകങ്ങളായി കണ്ടെത്തിയ  ശ്രദ്ധേയമായ 25 പുസ്തകങ്ങളില്‍ ഇടം പിടിച്ച ഒരു കവിത സമാഹാരം അസ്‌മോ പുത്തന്‍ ചിറയുടെ ചിരിക്കുരുതി തീരാത്ത വേദന ബാക്കിവെച്ച് എഴുതാനിനിയും ഉണ്ടെന്ന ചിരി ചുണ്ടിൽ ഒളിപ്പിച്ചു അസ്മോ ഓർമ്മയിലേക്ക് പോയിരിക്കുന്നു  ----------------------------\