സലോമി ജോണ്‍ വത്സൻ
ഞാനൊരു വലിയ നുണയായ്
ജനിമൃതികൾ തേടുന്നു
പുലരന്തിയോളം നുണയുടെ
ഉടുക്ക് കൊട്ടിത്തളർന്നു
രാവിൻറെ സത്യം
സ്വപ്നമായറിഞ്ഞു
പകലിൻറെ പൂമുഖത്തേക്ക്
നുണയുടെ ഭാരിച്ച
വിഴുപ്പുമായി
ദിനങ്ങളിൽ നിന്ന്
പതിറ്റാണ്ടുകൾ പെയ്തുറങ്ങുന്ന
ജീവിതക്കാവിലേക്ക് നീങ്ങുന്നു.
ഇനിയും വരാനിരിക്കുന്ന
ആയുസ്സിൻറെ കൊടുംകാറ്റിൽ
പിഴുതെറിയപ്പെടാതെ
യാത്രയിൽ മുങ്ങിപ്പൊങ്ങുമ്പോൾ
അസ്ഥികളിൽ നിന്ന്
അസ്ഥികളിലേക്ക്
ജീവിതം വരണ്ടു
പായുന്നു,
നുണയുടെ മാറാപ്പു
നെഞ്ജോടടുക്കി....
ജനിമൃതികൾ തേടുന്നു
അവിരാമം , അവിരാമം……………..
Shallow shade
Salomi john valsan.
We pang for the embarkation
Of love not knowing
It is nothing but a bane.
We, the fainted souls
Cannot elude from
The awesome,
Empowered moment of love
We all face in our episode of life.
It happen when we
Landed in our first love
When we love we become
Awestruck
Awhile
The axle of our spirit
Awakens the road of
Awesome love, the first
And least awry emotional path
We hope against hope and
Wishfully waits the whisper
Which our sober heart
Throbs for our faded
Shadow of life
That makes us feel the heights
Of love which we hold through……..
Let it be first or last
Is a bale slips away when
The person who carries forwarded
It with great expectations…
At the end
The story turns a
Shuddering shift
With a blocked emotion that
Makes a blank mind encases
Our destitute hopes……
We with a big bang
Encapsulate our deep sorrow.
And feebly whisper to ourselves
Love is a shallow shade
Where no one waits for the other….
Never….never……
